Conversa
pra joelho dormir
Oh, meus
joelhos! Condição imprescindível da minha verticalidade flexível ...
Às vezes indecisos,
ajoelhados; às vezes corajosos, circunflexos, enlaçados com outros joelhos em
entrelaço de amor...
Oh, meus
joelhos! Tenho um amigo que os considera belos e sensuais... E eu até
gosto disso...
Nus, bronzeados,
expostos, movem-se inteligentes na aridez da floresta urbana: em elevadores, bancos,
cinemas, universidades e shoppings...
Oh, pobres joelhos, feridos, fora de combate... Agora repousam em gelo de dor e
dormem sob o sol de inverno, sonhando com tempos de dança, em ritmo de
alegria.
(Maria Nazaré de Carvalho Laroca Juiz de Fora - 2003)
Parolado
por endormigi genuojn
Ho, miaj
genuoj! Nemalhaveblaj iloj de mia fleksebla vertikalkondiĉo...
Kelkfoje nedecidemaj, genufleksaj; kelkfoje kuraĝaj, cirkunfleksaj, kun aliaj genuoj interplektitaj en ĉirkaŭpremo de amo...
Ho, miaj genuoj! Mi havas amikon kiu ilin konsideras belaj kaj voluptemaj... Kaj
eĉ mi tion ŝatas...
Nudaj genuoj sunbrunigitaj, ekspoziciitaj, moviĝas inteligente tra la troseka arbaro urba: en liftoj, bankoj, kinejoj, universitatoj kaj komercaj centroj...
Ho, povraj, vunditaj genuoj... eksterbatale. Ili ripozas nun sub glacia doloro kaj dormas vintrosune, revante
pri la dancotempoj, ĝojritme...
(Maria Nazaré de Carvalho Laroca Juiz de Fora - 2003)