Textos em português e esperanto. Tekstoj en la portugala kaj en Esperanto.

Obrigada por sua visita! Dankon pro via vizito!

sábado, 29 de março de 2014

Preĝo de la kuracisto (Geraldo Mattos)





Preĝo de la kuracisto

 Geraldo MATTOS

Unue aperis en la nica literatura revuo n-ro 4/6 paĝoj 231-232

Ho Dio de la vivo kaj Dio de la morto,
rigardu la turmenton de mia profesi'
kaj turnu la orelon al la humila vorto
de homo suferanta ĉe homa agoni'!

Por fronti la batalon de lumo kaj de ombro
al ĉiuj lokoj mi iras, palaco kaj kaban',
sed kiel mi sukcesos, se ies tagonombro
finiĝos pro decido de via pova man'?

Sur korpo frostiĝanta de ia paciento
de vivo kaj de morto fariĝas la batal':
armilon en la mano, obstinaj en silento,
mi luktas por la vivo, vi luktas por fatal' ...

El scio kaj praktiko dum jaroj akiritaj
mi uzas kaj manovras la manon sur tranĉil':
mi tranĉas, mi kripligas per strekoj senhezitaj,
se nur mi povas porti la vivon al stabil'.

Se mia mano venkas la oston de la tombo
post harda kaj peniga milito por la viv',
mi vidas retiriĝi al sia katakombo
la morton funebrigan en spita ofensiv'.

Se tamen el la korpo la tuta vivo fuĝas
kaj lasas min klopodi sur la kadavro nur,
sovaĝa mortigisto rimorse mi min juĝas,
ĉar mian bisturion makulas sangospur'.

Mi petas heziteme la pagon por la servo:
la mono min turmentus, se homo mortis for;
se ree fluis sango kaj reviviĝis nervo,
pri mono ĝenus vorto en tia ĝoja hor'!

Dum mia tuta vivo, milfoje post recepto,
la samajn rekompencojn mi havas por la task':
al mia vango ĵetas la homoj sen escepto
rideton post sukceso, insulton post fiask' ...

Ho Dio de la vivo kaj Dio de la morto,
rigardu la turmenton de mia profesi'
kaj volu min provizi per saĝo kaj per forto,
ke beno por aliaj fariĝu mia sci'!

domingo, 23 de março de 2014

Amores _ Amsentoj



Amores

Meu amor
não tem saber
nem sabor
de filosofia.

Mas ele é capaz
de plasmar infrene
ideias que sentem
e cores que cantam
em ritmos fluidos
especialmente
em tons de outono.

Dialético, patético,
na  selvagem busca
da sua transcendência.

Amsentoj

Mia amo
malkleras:
ĝi neniam
frandis
filozofion.

Sed ĝi senbride
scias priskulpti
sentemajn ideojn
kaj kolorojn, kiuj kantas
per fluidaj ritmoj
kaj precipe aŭtuntone.

Dialektika am’, tragika,
sovaĝa, serĉanta
ĝian transcendon.

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 23/03/2014.

segunda-feira, 17 de março de 2014

Singeleza _ Simpleco


                                                                    Non ducor, duco.  
                                                                                     
Dócil, na metrópole,
deixo-me conduzir
por São Paulo, cujo
lema trombeteia
com orgulho:

“Não sou
conduzido,
conduzo.”

Megacidade
de mil e uma
faces tantas,
que sequer espanta
o sossego dessa rua
onde moram árvores
e pessoas amáveis.

Então começo logo
uma amizade discreta
com o cãozinho Sol.

Pelos cor de mel,
doce olhar ingênuo
e uma lambida
de bom-dia,
antes de adormecer
assim de repente
sem pedir licença.

E ele sonha com uma sombra
num quintal, entre bananeiras,
de uma casinha  qualquer
nas montanhas mineiras.




Simpleco

Volonte ĉe l’ metropol’
esti gvidata mi permesas
de San-Paŭlo, kies
devizo kun fier’ ekkrias:  
"Mi ne kondukatas,
kondukas mi.”

Urbego de mil unu
multaj vizaĝoj,
ke nin eĉ ne mirigas
la kvieteco de ĉi strato,
kie vivas arboj
kaj afablaj homoj.

Do mi tuj ekamikiĝas,
per diskrete amikeco,
kun Suno, la hundeto.

Mielkolora hararo,
mildnaiva rigardo,
kaj leksaluto
antaŭ ol  ekdormi
tiel neatendite,
sen peti permeson.

Kaj li sonĝas pri ombr’ nun
En korto, inter bananujoj,
de ia domet’ ĉe montar’
de l' ŝtato Minas-Ĵerajs'.


Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 17/03/2014.

domingo, 16 de março de 2014

Mudanças _ Ŝanĝoj



Mudanças

Em poucas horas,
desmontamos
um pequeno 
apartamento.

Empacotamos tudo:
sonhos, dores, momentos
de riso e amargura.

As mudanças
são o fio do tecido
da vida.

Mas, rumo às estrelas,
eis o desafio:
desfazer os nós 
dos porões cegos
de nós mesmos.


Ŝanĝoj 

Dum kelkaj horoj
etan apartamento
ni malmuntas.

Ni ĉion enpakas:
revojn, dolorojn
kaj momentojn
el rido kaj ĉagreno.

Shanĝoj  estas
la fadenoj
de l' teksaĵo
de l' vivo.

Sed, survoje al steloj,
jen nia defio:
malnodi
la blindajn keloj
en ni mem.

Maria Nazaré Laroca
San-Paŭlo, 16/03/2014.




quinta-feira, 13 de março de 2014

Mercearia da Mercedes





Que laços enlaçam o deus romano Mercúrio, o mercado e você?

Saio da teia prática da sincronia lexical e mergulho no misterioso túnel diacrônico cavado pela Filologia. A viagem surpreende a cada curva semântica. Primeiro encontro o céu do latim merere (merecer) e quase ouço um canto gregoriano ao fundo...

Não sei se tenho mérito para merecer este encanto, mas o fato é que a raiz mer(c) se destaca como uma borboleta sem cerimônia e convida-me a conhecer um pouco da família cognata. E, apressando-se, ela se une ao prefixo com- e então se projetam, no cenário da memória, imagens de comércio, comerciante, comercial, mercado, mercearia, mercador... campo semântico regido por Mercúrio, deus do comércio e da comunicação. 

E eis que, gentil, surge Mercedes, nobre nome que não fica à mercê dos mercenários que pululam na arena da mediocridade mercantil. Então lhe agradeço num galanteio francês: merci, Mercedes!

Agora pergunto ao meu eventual leitor: e vossa mercê? Perdão, e vosmecê, e você? 

Você sou eu, somos nós. Precisamos desse intercâmbio civilizatório. O espírito merece uma boa merenda recheada de cultura e arte. Afinal somos todos Mercedes.

Maria Nazaré Laroca


Guarulhos, 13/03/2014.

sexta-feira, 7 de março de 2014

Num café _ Ĉe kafejo








Cada pessoa é uma ilha 


de solidão inacabada;

e a rua é um rio de ruídos

que atropelam os ossos do dia...

Busco refúgio num café

elegante da minha cidade.



Lá violinos me recebem 

com ternura e seduzem

um tango em doce fúria; 

então desdobro um papel 

que a poesia queima,

para gravar este poema.



Ĉe kafejo

Ĉiu persono estas insul’
el nefinita soleco;
kaj  strat’  estas river’ de l’ bruo
kiu ruze batpuŝas
la ostojn de l’ tago ...
Mi serĉas rifuĝon en kafejo
eleganta de mia urbo.

Tie tenere akceptas min violonoj
kaj allogas tangon
per dolĉa furiozec’;
tiam disfaldas mi paperon,
kiun poezi’ bruligas,
por skribi ĉi poemon.



Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 08/03/2014.








segunda-feira, 3 de março de 2014

Blandícia



                                                    Para Camilo
                                                                              Artífice do Amor, 
nos mistérios da vida,
o frio cinzel da Dor
esculpe a Felicidade 
da alma ‘inda adormecida 
na mente do Criador. 
                                              
Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 03/03/2014.