Textos em português e esperanto. Tekstoj en la portugala kaj en Esperanto.

Obrigada por sua visita! Dankon pro via vizito!

sábado, 30 de setembro de 2017

Thérèse de Lisieux



                                                                                (1873 -1897)


Thérèse de Lisieux

Há cento e vinte anos,
em 30 de setembro,
Thérèse de Lisieux,
nossa Santa Teresinha,
24 anos, tão menina,
foi morar no Céu.

Uma violeta de luz,
vestindo a majestosa
transcendência da rosa,
ensinou-nos a amar a Deus
nos pequenos nadas,
tecidos com o perfume
da sua simplicidade.

Ensina-nos também,
oh, anjo bem-aventurado,
a compreender e aceitar
nossa divina humanidade!


Thérèse de Lisieux


Antaŭ cent dudek jaroj,
la 30-an de septembro,
Thérèse de Lisieux,
nia Sankta Terezinjo,
24 - jara knabino,
transloĝiĝis  Ĉielen.

Violo el lumo,
portante la majestan
transcendecon de l’ rozo,
ŝi instruis l’ amon al Dio
per etaj neniaĵoj,
teksitaj per la parfumo
de sia simpleco.

Ho, anĝelo feliĉega,
ankaŭ al ni lernigu
kompreni kaj akcepti
nian homecon dian!



Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 30 /09/2017.

quinta-feira, 28 de setembro de 2017

Aceitação _ Akceptado



Aceitação

Demorei a fazer as pazes comigo,
antes do apelo para  sair de cena...
Assim o espero!

Aprendi que a vida é divindade  
a se manifestar no tabernáculo
feito corpo,  em busca de luz.

E doce é a alegria de saber
que  habita em mim, como em você,
a divina centelha, herdeira amada,  
para a glória de Deus.




Akceptado

Mi malfrue paciĝis kun mi mem,
antaŭ ol la alvoko por la elsceniĝo...
Tiel mi tion esperas!

Mi lernis, ke vivo estas dieco,
kiu  estiĝas  en  tabernaklo
farita el korpo, lumon serĉante.

Kaj dolĉe estas la ĝojo scii,
ke loĝas en mi, kiel en vi,
la difajrero, heredant’ amata,
por la dia gloro.   


Maria Nazaré Laroca
Juiz de fora, 28/09/2017.

sexta-feira, 22 de setembro de 2017

Na primavera _ Printempe





Na primavera
                                                                                 
                                                                               http://www.releituras.com/cmeireles_primavera.asp

Após beber da sinfonia
majestosa de Cecília,
em louvor à primavera,
ao silêncio então me entrego.

Devagar eu me aquieto
à beira dos sonhos idos,
só para ouvir o pulsar
da minha impermanência
(como flores renascentes)
no rio desse inverno
peregrino que não passa.


Printempe

Post trinkad' el simfonio
majesta de Cecília,
en laŭdo al printempo,
silentas mi senpene.

Malrapide mi kvietiĝas
ĉe l’ rand’ de l' pasintaj sonĝoj,
nur por aŭdi la pulsadon
de l’ efemereco mia
(kiel renaskiĝantaj floroj)
en la rivero de l’ vintro
pilgrimanta, kiu ne pasas.


Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 22/09/2017.

sexta-feira, 8 de setembro de 2017

Dankon, PSV !





Poeme liaj belaj prozoj sonas!
Anĝelo klera kaj ĉiam helpema,
Unuanima voĉ' al li gratulas.
Literaturon, arton kaj sciencon
Ofertas liaj verkoj ĉiusemajne.

Sindediĉas Paŭlo al kara lingvo
Esperanto, sia kora pasio,
Revigligante la verdan movadon.
Grandanima samideano nia,
Idealisto, senlace laborema,
Okupiĝas pri la sankta afero.

Vivu ĉiam la 8-a de Septembro!
Internaciul’ naskiĝdatrevenas!
Afabla majstro, poeto sentema,
Nobla homo: jen vera ĝentlemano!
Amiko homama, Dio vin benu! 




Plej admire, danke kaj amike,

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 08/09/2017.

quinta-feira, 7 de setembro de 2017

Eu, poeta? _ Ĉu mi, poeto?




Eu, poeta?

Não sei a quantas vozes dou guarida;
uma polifonia peregrina
rege variações do mesmo tema:
a inefável sinfonia da vida.

E as vozes poemas vão tecendo
com as lágrimas e risos do mundo,
mas, muitas vezes, jazem no silêncio
sob o olhar indefeso do poeta...
Então meu eu Dom Quixote menino
entra em cena e rabisca um poema.



Ĉu mi, poeto?

Mi ne scias, kiom da voĉoj mi gardas;
jen pilgrimanta polifonio
regas variojn pri la sama temo:
nekompreneblan simfonion de l’ vivo.

Kaj poemojn la voĉoj teksadas  
per  larmoj kaj ridoj de l’ mondo,
sed en silento ili kuŝas multfoje
sub la senhelpa rigard’ de l’ poeto...
Tiam  la knaba donkiĥota mio 
la scenejon eniras, 
kaj blinde verkas poemon.


Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 07/09/2017. 

quarta-feira, 6 de setembro de 2017

Cilada _ Insido



Cilada

Sou uma palavra
que vive e significa
só nas entrelinhas,
como um peixe descuidado.

Na maioria das vezes
sou um substantivo
abstrato que deseja
ficar concreto,
aberto a  adjetivos
sobretudo os sensoriais,
bons de degustar.

Quero desarmar meu olho
com Poesia,
e reaprender o mundo
suavemente assim.

Sou sujeito da oração
que modalizo
à minha maneira;

Também sou predicado
cheio de atributos
que me confundem:
sonhos perfumados.
Apenas.


 Insido

Mi estas vorto
vivanta kaj signifa
nur interlinie, tiel
kiel senzorga fiŝo.

Plejofte substantivo
abstrakta mi estas,
tiu,  kiu deziras
konkretiĝi, kaj
malfermatas ĉefe
al sensaj adjektivoj
nepre frandindaj.

Mi volas malarmi l’ okulon
per Poezio kaj milde
do la mondon relerni.

Mi estas subjekto
de propozicio,
kiun mi laŭvole
modaligas;

Mi ankaŭ estas predikato
plena de atributoj,
kiuj min konfuzas:
bonodoraj revoj.
Jen nure.                         

Maria Nazaré de C. Laroca
Juiz de Fora, 14/03/2013.