Textos em português e esperanto. Tekstoj en la portugala kaj en Esperanto.

Obrigada por sua visita! Dankon pro via vizito!

Mostrando postagens com marcador Poesia em português e em Esperanto. Mostrar todas as postagens
Mostrando postagens com marcador Poesia em português e em Esperanto. Mostrar todas as postagens

quarta-feira, 7 de fevereiro de 2024

Jesus _ Jesuo

 


Da lei do infinito Amor

de Deus aos homens em guerra

foi Jesus, Nosso Senhor,

perfeito exemplo na Terra.



El la leĝ’ de Am’ senfina

de Di’ al hom’ en milit’,

nur Nia Sinjor’ Jesu':

en la mond’ la perfektul'
.


Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 07/02/2024.
Brazilo


terça-feira, 30 de janeiro de 2024

Florescer _ Ekflori


 

 

Florescer


Procuro um poema

sem palavras

para cantar

em silêncio

a dor ingente,

e necessária.



Melhor seria uma prece

para a convivência amiga,

quando a alma resplandece

em fonte de luz e vida.




Ekflori


Mi serĉadas

senvortan poemon

por prikanti silente

la necesan doloregon.



Preĝo estus pli bona

por kunvivado amika,

kiam l’animo brilegas

en fonto de lum' kaj vivo.


Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 30/01/2024.
Brazilo

domingo, 7 de janeiro de 2024

Poema para uma gaivota _ Poemo por mevo

 


Poema para uma gaivota


Ganhei uma gaivota

de presente de Ano Novo!

Meu filho, da praia, 

enviou-a para mim;

e eu me apaixonei por ela!

Tão graciosa,

quase indecisa, escolhe

sua direção misteriosa.

E lá se vai ligeirinha...


Quisera ser livre

como essa gaivota

que passeia

na areia da praia

na primeira manhã

do Ano Novo...

Ela pode alçar voo

planar sobre o oceano,

mas escolhe apenas

caminhar à beira-mar!


Poemo por mevo


Mi ricevis mevon,

kiel novjaran donacon!

Mia filo, de la plaĝo,

ĝin regalis al mi;

kaj mi tute enamiĝis!


Tiel gracia,

preskaŭ nedecidema,

sed ĝi tuj elektas 

sian misteran direkton.

Kaj ĝi rapidetas...


Mi ŝatus esti libera,

kiel  tiu mevo,

kiu marŝas

sur la plaĝa sablo

la unan matenon

de la Novjaro...

Ĝi povas ekflugi,

ŝvebi super l'oceano

tamen ĝi nur elektas

promenon apud la maro!


Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 07/01/2024

Brazilo


segunda-feira, 23 de outubro de 2023

Murta-de-cheiro _ Odora mirto

 



Murta-de-cheiro


Entro num modesto jardim,

e um pequeno arbusto

de murtas níveas me saúda

com seu perfume raro.


Penso logo numa festa

nupcial das fadinhas,

que ali vivem, castas,

com buquês e grinaldas

de florezinhas frágeis.

e tão perfumadas!


Os buquezinhos brancos

agradecem os beijos

de abelhas e borboletas.


Eu também lhes agradeço

por sentir a delicadeza

do perfume de Deus!



Odora mirto


Mi eniras modestan ĝardenon,

kaj malgranda arbusto

de blankaj mirtoj min salutas

per sia rara parfumo.


Mi tuj pensas pri nupta

festo de puraj feinetoj,

kiuj tie vivas ornamitaj

per bukedoj kaj florkronoj

de fragilaj floretoj,

kaj tiel bonodoraj!


La blankaj bukedetoj

dankas pro la kisoj

de abeloj kaj papilioj.

Mi ankaŭ dankas la floretojn

por la sento de l’ delikateco

de la parfumo de Dio!


Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 23/10/2023.

Brazilo


quarta-feira, 19 de abril de 2023

Dia 21 de abril em Ouro Preto, 1967 _ La 21-an de aprilo en Ouro Preto, 1967

 

Desenho em nanquim, presente do Guima (João Guimarães Vieira).

Pluma desegnaĵo, donaco de Guima (João Guimarães Vieira).


Dia 21 de abril em Ouro Preto, 1967

         (Homenagem a Tiradentes)

Um homem morreu,

é dia de festa.

Em cada janela

há um vaso de flores.

Levantam-se as armas,

enfeita-se a praça,

comprime-se o povo:

um abraço sem cor.


Um homem morreu,

é dia de festa...

Há tantas bandeiras

tremendo no ar...

E há cavaleiros,

penachos vermelhos,

espada na cinta

e o bolso vazio...

Soldados garbosos,

em festa de cores,

festejam o crime

de seus ancestrais...


Rufando o tambor,

cantando o coral,

tem a palavra

o Governador.


A velha Ouro Preto

é prenhe de gente:

mil pernas, mil braços,

mil mãos obscenas,

cuspindo palavras

que ferem bem fundo,

rasgando a carne

de igrejas vestais.


Cavalos de fogo

levantam poeira,

trazendo no vento

um gosto de sangue...


Ecoa de novo

o som do tambor,

enquanto no templo

o anjinho barroco

espia pros homens

sem nada entender...


A música é fúnebre,

a cada batida,

eu lembro uma outra,

longínqua no tempo,

bem triste também;

e um homem marchava

pra forca, porém...


Desfila um colégio,

rapazes e moças

subindo a ladeira,

entrando na praça...

A feira de jovens,

bonecos de corda,

completa essa farsa.


A festa acabou.

Os homens vão embora.

E a noite renasce

de um parto infinito,

vestindo Ouro Preto

em seus funerais.

Enquanto no azul

estrelas teimosas

insistem em cantar

uma paz que é mentira.


Maria Nazaré de Carvalho. Dia 21 de abril em Ouro Preto (1967). Diário Mercantil, Juiz de Fora, ano LVII, n. 16.500, 12 e 13 mai. 1968.  Suplemento Arte e Literatura, p. 2.


La 21-an de aprilo en Ouro Preto, 1967

                (Honore al Tiradentes)

Mortis homo,

jen festotago.

Sur ĉiu fenestro

vazo da floro.                                   

Pafiloj leviĝas

ĉe placo ornamita,

kunpremiĝas homoj:

malplena brakumo.


Mortis homo,

jen festotago...

Kaj tiom da flagoj

flirtantaj en la aero...

Kaj jen la rajdantoj

kun plumoj ruĝaj,

glavoj en la zono

kaj poŝoj malplenaj...

Impetaj soldatoj

en festo kolora  

celebras la krimon

de siaj prapatroj...


Eksonas tamburo,

kaj kantas  koruso,

tiam ekparolas

la Guberniestro.


L’antikva Ouro Preto

je homoj plenplenas:

mil kruroj, mil brakoj,

mil manoj obscenaj

kraĉantaj parolojn,

kiuj vundas profunde,

disŝiras la karnon

de virgaj preĝejoj.


Ĉevaloj el fajro

levas la polvon,

per vento alportas

guston de sango...


Eĥiĝas  denove

la tambura sono,

dum en la templo

baroka anĝeleto

rigardas la homojn

sen ajna kompreno.


Muziko  funebras,

ĉe ĉiu batado

mi memoras alian

longe en la tempo,

ankaŭ malĝoja,

kaj homo marŝadis

survoje al morto...


Lerneja parado

de gejunuloj

supreniras deklivon,

en la placon eniras...

Foiro junulara

el marionetoj

la farson pretigas.


Finiĝis la festo.

Foriras la homoj.   

Revenas la nokto

el senfina nasko,

vestante Ouro Preto,

por ĝia funebro.

Dum sur la bluo

steloj obstinaj

insistas prikanti

pacon mensogan.


El la portugala originalo tradukis Maria Nazaré de Carvalho Laroca.

Juiz de Fora, 19/04/2023.

Brazilo


quinta-feira, 30 de março de 2023

Descoberta _ Eltrovo

 


Descoberta

Durante a infância

eu era uma princesa

e vivia num palácio de cristal.

 

Neste outono, em maio,

terei setenta e cinco anos,

mas só agora me descobri

num corpo de vidro,

uma casinha muito frágil.

 

Apesar das dores e infortúnios,

é meu lar, pedra preciosa,

gema lapidada por Deus,

o “potente mistério incorpóreo".


Eltrovo

Dum la infanaĝo

mi estis princino,

kaj loĝis en kristala palaco.

 

En ĉi aŭtuna majo,

sepdek kvin jaraĝa mi estos,

sed nur nun mi certas

 pri tio, ke mi loĝas

ene de vitra korpo,

tre rompiĝema dometo.

 

Malgraŭ doloroj kaj sortoŝanĝoj,

ĝi estas mia hejmo:

tranĉita, polurita gemo

de l’ “potenca senkorpa mistero.


Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 30/03/2023.

MG  - Brazilo


domingo, 22 de janeiro de 2023

Escolhas _ Elektoj


 

Escolhas

Na jornada da vida,

eu sempre escolhi os caminhos

qual ingênua borboleta desatenta,


Agora o difícil caminho não eleito,

sem aviso, me escolheu

e me atravessa ousado.


Elektoj

En la vojirado de l' vivo

mi ĉiam elektis la vojojn,

kiel naiva papilio senatenta.


Nun la malfacila voj' neelekita,

sen averto, min elektis,

kaj aŭdace min trairas.


Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 22/01/2023.

Brazilo

segunda-feira, 3 de outubro de 2022

Homenagem a São Francisco de Assis _ Omaĝo al Sankta Francisko el Asizo

 

                                                         
                                               

São Francisco, em prosa e verso,

todos cantam em seu louvor!

Até coração perverso

fica bom por seu amor!


Sankta Francisko el Asizo

estas laŭdata de ĉiuj

eĉ tre malbona koro

boniĝas pro amo lia!


Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 03/10/2022.

Brazilo


sexta-feira, 30 de setembro de 2022

Homenagem à Santa Teresinha do Menino Jesus _ Omaĝo al Sankta Terenjo de la infano Jesuo

 


Há 125 anos, em 30 de setembro de 1897, faleceu Santa Teresinha do Menino Jesus.


Pura florzinha de luz,

perfume de Deus na Terra.

Viveu servindo a Jesus;

farol de amor a quem erra.


Antaŭ 125  jaroj, la 30-an de septembro 1897, forpasis Sankta Terenjo de la infano Jesuo.

 

Pura floreto el lum’, 

en la mond’ dia parfum’.

Al Jesu’ ŝi plene servis;

ama lumtur’ sur la Ter’.



Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 30/09/2022.

Brazilo

sábado, 24 de setembro de 2022

Aspiração _ Aspiro



Aspiração

Braços são asas

que nos permitem voar

pela palavra escrita

numa folha de papel.


Eu sou apenas um passarinho

com a asa do amor quebrada

a construir meu céu.


Aspiro

Flugilas brakoj,

kaj al ni ebligas flugi

per la vorto skriba

sur paperfolio.


Estas mi nura birdeto

per rompita amflugilo

kreante mian ĉielon.



Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 24/09/2022.

terça-feira, 6 de setembro de 2022

Trova bilíngue






A causa maior da dor,

na vida nosso tormento,

é pela ausência do amor

que não recebe alimento.


Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 06/09/2022.

 

De l’ dolor’, kaŭzo plej granda,

turmento de la vivanto,

estas la amo mortanta

pro manko de provianto.

Tradukis Cícero Soares



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 



domingo, 28 de agosto de 2022

Tecelagem _ Teksado


 

Tecelagem

 

Palavras são estrelas

que nós acendemos

ou apagamos sempre.

 

Exemplo? Fiandeira,

tecelã de sonhos,

vida e morte.

 

Os povos antigos

a deusas atribuíam

tal ofício: a Nornas,

Moiras, Parcas.

 

Mas tecemos o destino

a cada dia, na infância

da alma ainda.

 

Na consciência habita

a Lei do Amor:

presente de Deus.

 

Só é preciso coragem

para acendermos

a estrela definitiva.

  

Teksado

 

Vortoj estas steloj,

kiujn ni eklumigas

aŭ estingas ĉiam.


Ĉu ekzemplo? Ŝpinisto,

teksisto de sonĝoj,

vivo kaj morto.


Antikvaj popoloj al diinoj

atribuis tian oficon:

al Nornoj, Mojroj, Parcoj.


Sed la destinon ĉiutage

ni teksas en l’ infanaĝo

de l’ animo ankoraŭ.


La Leĝo de Amo

kuŝas en la konscienco:

donaco de Dio al ni.



Necesas nur kuraĝo

por ke ni lumigu

la stelon definitivan
.

 

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 28/08/2022.

Brazilo

 


sexta-feira, 12 de agosto de 2022

Poemeto


 
Poemeto


O que você vê?
Um gatinho ou borboleta?
Encanta-nos a Natureza
pela cotidiana oferta
de poética obra-prima.

Kion vi vidas? 
Ĉu kateton aŭ papilion?
Naturo nin ravas
per la ĉiutaga donaco
de poezia ĉefverko.

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 12/08/2022.
Brazilo



sábado, 18 de junho de 2022

Desumanidade _ Malhumaneco

 


A Bruno Pereira e Dom Plillips (In
memoriam).


Desumanidade


Neste junho sombrio,

o mundo perplexo se depara

com a expressão abjeta:

restos humanos,

vestígios da barbárie

contra dois anjos da floresta...


Ainda ecoa na nossa vergonha

o brado do poeta Castro Alves:

Deus, ó Deus! Onde

estás que não respondes?


Malhumaneco


En ĉi ombra junio,

la perpleksa mondo ekpensas

pri l’ abomena esprimo:

nome homaj restaĵoj,

spuroj de barbaraĵoj

kontraŭ du anĝeloj de l’arbaro...


Ankoraŭ eĥas en nia honto

l’ekkrio de l’ poeto Castro Alves:

Dio, ho Dio! Kie vi estas,

kial vi ne respondas?


Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 18/06/2022.

Brazilo


sexta-feira, 10 de junho de 2022

Esperança _ Espero

 


Esperança

               

                                              “Veio ao mundo novo sentimento” (L.L. Zamenhof)


Todo aprendiz

de línguas estrangeiras

desenvolve as quatro

habilidades fundamentais:

ouvir, falar, ler e escrever.

 

Mas o Esperanto acrescenta

a habilidade de sentir.

Mais do que uma língua,

é um sentimento novo

que veio ao mundo

nas asas do vento suave

da harmonia santa,

um sopro de amor

na família humana

em guerra constante.


Espero

                                                            “En la mondon venis nova sento.” (L.L. Zamenhof)


Ĉiu lingva lernanto

celas la kvar fundamentajn

kapablojn evoluigi:

aŭskulti, paroli, legi, skribi.

 

Sed Esperanto aldonas

la kapablon senti.

Pli ol lingvo, estas

ĝi nova sento,

kiu venis en la mondon

per flugiloj de l’ vento

sankta de l’ harmonio,

amblovo por la homa familio

eterne militanta.


Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 10/06/2022.