Penseroj

Kvazaŭ fola mevo,

Mia pens’ turniĝas

Kaj fulme plonĝas

En lumglaŭkajn ŝaumojn.

Ĝi fluas zigzage,

Nevideblajn fiŝojn

Tuj alparolante.

Subite ĉielen

Ĝi ĵetiĝas trafe

Por senpere kapti

Stelpoezion 

Kaj misteron ties. 

Maria Nazaré de C. Laroca

Kabo Frio,  06/01/2013

Marborde

Dolĉa farniento

Banas somerulojn.

Dancas friskaj ventoj:

Laboras naturo.

 

Egaligas plaĝo

Ĉiujn ajn samece;

Profesi’ ne gravas.

 

Dume sur ondaro

Temp’ ripozi emas...

Sun’ ridetas jene.

 

Maria Nazaré de C. Laroca

Kabo Frio, 05/01/2013

 

Malfermo

Ne plu rigardi nur eksteren:

En ordo estas ĉio, mi

Kun eta korpo repaciĝis

Ĉar malfortiko, maljunec’

Viglajn revojn ankoraŭ ludas.

 

Nun al homar’ min trafis am’,

Kiel infan’ vivon mi ĝuas.

Homan kondiĉon al Di’ mi dankas...

Domaĝe! La dank’ tro malfruis.

 

Maria Nazaré de C. Laroca

Kabo Frio, 03/01/2013

Bukedo

Verdas Januar’

Alpaŝ’ unua.

Februar’ brunas,

Ebriiĝas, brulas.

 

Jen Mart’ arĝentas,

Sagpafas trafe.

Flavas Aprilo

Per folioj mildaj...

Majo bluas glate:

Naskiĝmonat’ mia.

 

Lazuras Junio

Kaj Julio blankas

Dum nigras Aŭgusto.

 

Septembr’ rozkoloras,

Oktobro ruĝas

Kaj Novembr’ violas...

Decembr’ orumas:

Ĝojo ĉielarkas.

 

Maria Nazaré Laroca

Kabo Frio RJ - Brazilo  01/01/2013

 

 

Novjaro

Vivo adas plue...

Ne gravas tiu, kiu

Sur temp’ rajdas fluge. 

 

Eroj el moment’,

Into, onto antas,

Nunon kaŝante.

 

Tuj ekos Novjaro;

Ritoj al homar’ utilas.

Tamen tute survoje

Necesas malpleniĝo:

Vivo plue adas...

 

Maria Nazaré de C. Laroca

Kabo Frio - RJ  Brazilo   31 / 12/ 2012

Trasomere

Kio ĉion reĝisoras?

Maro ludas simfonie:

Onden iras homoj, homoj...

 

Verdarĝenta pulmo spiras:

Ventr’ patrina ritme pulsas

Laŭ brilŝauma partitur’.

 

Homamaso trasomeras

Sunombreloj  bunte  svarmas...

Ĉu foiro? Ĉu altar’ ?

Someranoj sin ofer(t)as

Por adori sunon ... maron ...

 

Ĉu verĝojas la estuloj?

 Scivolemas la poeto.

Jen -  audiĝas voĉ’ sekreta -

Plezurplenaj ekzistuloj!

 

Maria Nazaré de C. Laroca

Kabo Frio – RJ   Brazilo

30/12/2012

Lilioj de San-Paŭlo

                                 

                                                                     


La svarma urbeg’ furoras:

Jarfinaj festoj eksplodas

Kaj tempon englutas brile.

Tiam amas’ da homoj blinde

Preterpasas donacon dian:

Tiujn etajn anĝelojn, kiuj fariĝis

Rozkolora ĝardeno el lilioj,

Por ĉiutage nin regali

Per neatendita salut’ gracia.

Maria Nazaré de C. Laroca

San-Paŭlo, 18/12/2012.