VOZ

DEUS

EUS:

EU!

DEUS

TEUS

EUS:

NÓS!

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 27/01/2016.

Encontro _ Renkontiĝo

Encontro

Antes que anoiteça 

nos meus ossos, Senhor, 

permita-me plantar

sementes de sol 

na pele do tempo 

que dorme na selva

escura do medo.

Agora é após o meio 

do caminho da vida...

Os olhos da alma precisam

repousar no leito 

sem mácula do coração.

Renkontiĝo

Antaŭ ol la nokto falos

sur miajn ostojn, Sinjoro,

lasu min planti

semojn el suno

sur la haŭto de l' tempo

dormanta en malluma 

ĝangalo el timo.

Nun fariĝas post

la vojmezo de la vivo...

L' okuloj de l' animo

ripozi bezonas

sur la senmakula 

lito de l' koro.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 23/01/2016.

Januaro, 2016

La ĵusnaskita Novjaro

jen apenaŭ finbalbutas

siajn bondezirojn gajajn

Teroro la mondon skuas

per nekredebla kruelo.

Ŝajnas premsonĝo; mi veas!

Per TV la etinfano

pacon minacas danĝere...

Kien iras la homaro?

(Pardonon pro la ŝablono!)

Poemo ne plu eltenas

sangajn vortojn el kompato:

poezi’ ja min forlasis.

Maria Nazaré Laroca

Cabo Frio, 05/01/2016.

Viagem _ Vojaĝo

Viagem

Cada existência 

é um périplo 

ascensional 

de volta 

à Casa do Pai.

Almas peregrinas 

nessa nau perecível, 

somos todos Odisseus

arrostando procelas,

em busca de Deus.

Enganamos

Polifemos,

descemos

ao Hades

das nossas 

paixões...

Todavia, 

impávidos,

prosseguimos, 

pois viver

é voltar

para casa.

Vojaĝo

Ĉiu homekzisto

periplas supren

revene

al la Patrodomo.

Pilgrimantaj animoj

en ŝipo pereema,

ni ĉiuj odiseas

alfrontante tempestojn

por trovi Dion.

Ni trompis 

Polifemon;

ni subiris

al Hadeso

de niaj

pasioj ...

Tamen,

sentime,

ni antaŭeniras

ĉar la vivo

estas

hejmreveno.

Maria Nazaré Laroca

Cabo Frio, 09/01/2016.

Feliz Homem Novo! _ Feliĉan Homon Novan!

Feliz Homem Novo!

De que adianta 

o Ano Novo nascer 

em cascatas de fogos,

se o velho homem 

permanece o mesmo?

Quantas promessas

e votos de felicidade

jazem mofados

no túnel do tempo?

Cronos devora-me

as horas possíveis...

Quero ser a brisa

que refresca, e passa.

Hoje busco a doçura

única do Cristo.

Feliĉan Homon Novan!

Neniel valoras

la naskiĝo 

de la Nova Jaro

el kaskado

de artfajraĵo

se la malnova homo

ne ŝanĝiĝas.

Kiom da promesoj

kaj bondeziroj

ŝimas en la tunelo

de l’ tempo?

Kronoso formanĝas

miajn horojn eblajn...

Mi deziras briziĝi:

ĉion freŝigi kaj pasi.

Hodiaŭ

mi ekserĉas

la mildecon

unikan 

de Kristo.

Maria Nazaré Laroca

Cabo Frio, 31/12/2015.

Japaneskoj

Tasko

Reen kaj reen, 

ĉevalaro el ŝaŭmo, 

la ondoj kuras...

Destin’ melankolia:

la disfandiĝ’ sursabla.

Festo

Mev’ akrobatas,

eksaltas gajaj fiŝoj...

Jen la maro pludancas!

La penso kapriolas,

L’animo ekferias.

Flirto

La somerluno

ĉiele mateniĝas

por rendevuo...

Ĉŭ vane? Ĝi atendas

almenaŭ  foran kison.

Maria Nazaré Laroca

Cabo Frio, 29/12/2015.

Ilusão _ Iluzio

Ilusão

Estou na praia.

O ano se despede  

em dores  e festas. 

E o mar

 prossegue

com tédio

o seu ofício.

Eis que a noite

 estremece;

e percebo a lua

cheia vestida de sol.

Com enlevo,

meu pensar flutua 

nessa luz dourada

a sustentar a falsa

majestade da lua,

que reflete solitária

o brilho da estrela 

solar.

Iluzio

Mi estas ĉe'l plaĝo.

La jaro adiaŭas

per doloroj kaj festoj.

Kaj la maro

daŭrigas

kun enuo

sian laboradon...

Jen la nokto

ektremas

kaj mi ekvidas

la plenlunon

vestitan per suno.

Kun ĝuo 

la penso ŝvebas

en tiu ora lumo

nutranta la falsan

majeston de l' luno,

kiu solece reflektas

la brilon de la suna stelo.

Maria Nazaré Laroca

Cabo Frio, 26/12/2015.