Textos em português e esperanto. Tekstoj en la portugala kaj en Esperanto.

Obrigada por sua visita! Dankon pro via vizito!

terça-feira, 28 de fevereiro de 2017

Recreio _ Amuziĝo



Recreio


Só as crianças e os cães sabem brincar com seriedade: não precisam 
distrair-se, sair do foco da rotina que sufoca.
Na vida, fingem poetas e palhaços. No carnaval, contenta-se a massa
com o delírio da alegria agendada.
Não sei brincar; prefiro sonhar.

Amuziĝo

Nur infanoj kaj hundoj scias ludi serioze: ili ne bezonas distriĝi, 
eliri el la fokuso de la premanta rutino.
En la ĉiutaga vivo, homoj ludas kvazaŭ poetoj kaj klaŭnoj.
Ĉe karnavalo, homamaso kontentiĝas per la deliro de l’  planita gajeco.
Mi ne estas ludema; revoj al mi sufiĉas.

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 28/02/2017.

terça-feira, 14 de fevereiro de 2017

Ausência _ Foresto



Ausência

No silêncio da pele,
grita a ausência
do frescor do tempo.


Décadas desfilam
no luar deserto
que ora penetra
os quartos vazios.


Imóveis as cadeiras
da sala de jantar.
Inutilidades!


Somente os pés
arrastam a vida
e a dor das horas
que não passam.



Foresto

En la haŭtosilento
krias la foresto
de l’ freŝeco de l’ tempo.



Paradas jardekoj
tra l’ dezerta lunlumo,
kiu penetras nun
la ĉambrojn malplenajn. 



Senmovaj seĝoj
de l’ manĝoĉambro.
Tute senutilaj!



Nur piedoj
la vivon trenas,
kaj la doloron
de la horoj,
kiuj ne pasa
s.

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 14/02/2017
.

sábado, 4 de fevereiro de 2017

Mundo _ Mondo




Mundo


O grande historiador

Eric Hobsbawm

registrou, entre outras,

a Era das Revoluções

a Era dos Impérios ...



O mundo agora alcança

a Era dos Escândalos

cotidianos, em meio a muros

tribais feitos de loucura,

egoísmo e barbárie.



Urge alimentar as feras

do grande circo

das redes sociais:

morte da humanidade

do homem.



Mondo


La granda historiisto

Eric Hobsbawm

registris, inter aliaj,

l’ Eraon de l’ Revolucioj

l’ Eraon de l’ Imperioj ...



La mondo nun atingas

l’ Eraon de l’ Skandaloj

ĉiutagaj, meze al tribaj

muroj el frenezo, egoismo,

kaj barbareco.



Urĝas nutri la bestojn

de la granda cirko

de l’ sociaj retoj:

jen morto

de l’humaneco

homa.


Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 04/02/2017.


sábado, 7 de janeiro de 2017

Somere



Surstrandas
duonnudaj korpoj,
kiel ludantaj infanoj.

Jen glor' al vivo
de provizoraj 
anonimuloj!

Poezio cheestas,
kaj plagho shajnigas
homaranan egalecon.


Maria Nazaré Laroca
Kabo Frio, 04/01/2017.

segunda-feira, 2 de janeiro de 2017

Tatuagem _ Tatuaĵo



Tatuagem

O poeta cede
ao léxico 
que o persegue:

tribos desconexas
de raízes herméticas,
proféticas... Éticas?

Mas ele agora 
penetra na roda 
das metáforas
operárias,

em busca
da chave
que não é
a pedra
de Itabira...

Então o poeta  compreende
que o enigma
é flor que nasce
na pele do poema.


Tatuaĵo

La poeto cedas
al  leksiko,
kiu lin hantas:

senkoneksaj triboj
de hermetikaj radikoj,
profetaj... Ĉu etikaj?

Sed li nun eniras
en la rondon
de laboristaj
metaforoj,

serĉe de l' ŝlosilo,
kiu ne estas
la ŝtono de Itabira.

Kaj do la poeto
komprenas,
ke l' enigmo floras
sur la haŭt
de l' poemo.

Maria Nazaré Laroca
Cabo Frio, 02/01/2017.



sexta-feira, 30 de dezembro de 2016

Festival _ Festivalo



Festival

O ano se despede 
da poesia em férias, 
mas deixou para mim 
um mistério que me basta:

o brilho líquido
desse mar intenso 
que cabe inteiro 
nos meus olhos.

Festivalo

La jaro adiauas
Poezion, kiu ferias, 
sed lasis al mi 
iun misteron,
kiu sufichas:

la likvan brilon 
de tiu intensa maro,
kiun la okuloj
tute enhavas.

Maria Nazaré Laroca
Cabo Frio, 30/12/2016.







quinta-feira, 29 de dezembro de 2016

Por enquanto _ Provizore



Por enquanto


Gosto de ler  poesia na praia; 
abro  um livro por dia,
 e liberto os poemas
que voam céleres para a água.

Então me dou conta
 da poética contemporânea 
hermética 
que decreta a morte
da transparência semântica:

Poesia não mais encanta,
decanta o cotidiano,
rasgando as entranhas óbvias 
das metáforas ingênuas.

Quem lê é malabarista
que  vence a luta
contra a astúcia 
da mimese oblíqua.

Mas de repente eis
a urgência de editar 
o oceano (que ora vejo!),
escavando as ondas
até encontrar a poeira
dos desertos que sangram
nas telas das tevês...

Poesia, então, para quê?
É melhor aprender a cozinhar
(pelo menos por enquanto !)

Provizore

Mi shatas legi poezion surstrande,
malfermante po unu libro chiutage, 
mi liberigas poemojn,
kiuj tuj flugas en akvon.

Kaj do mi ekrimarkas
la hermetikan nuntempan poetikon,
kiu dekretas la morton
de l’ semantika travideblo:

Poezio ne plu ravas,
ghi elpurigas la chiutagan vivon,
disshirante la evidentajn internajhojn
de l’ metaforoj naivaj.

Leganto estas jhonglisto,
kiu  venkas la lukton 
kontrau la ruzeco
de l’ oblikva "mimesis".

Sed tuj mi eksentas
la  urghon fasoni oceanon
(kiun nun mi vidas!)
fosante l’ondojn
ghis trovi la polvon
de l’ dezertoj sangantaj
sur l’ekranoj de l’  TV-oj...

Chu poezio do por kio?
Des pli bone eklerni la kuirarton!
(Almenau  portempe!)

Maria Nazaré Laroca
Cabo Frio, 29/12/2016.