O morcego _ La vesperto

O morcego

Depois de séculos, o morcego volta a Coimbra.

Logo que ele entrou na universidade, um estranho sentimento apertou-lhe o coração. De repente começou a chorar de tristeza. Será que a amada biblioteca o reconheceria?

Creia-me, amável leitor, até mesmo fantasmas de morcegos sofrem por amor!

  
La vesperto

Post jarcentoj la vesperto revenas Koimbron. 

Tuj  kiam ĝi eniras en la universitaton, stranga sento ekpremis ĝian koron. Neatendite la okuloj malĝoje eklarmis. Ĉu la amata biblioteko rememorus ĝin? 

Kredu min, leganto aminda, eĉ fantomaj vespertoj spertas amsuferojn!

Maria Nazaré Laroca

103-a UK - Lisbono, la 1-a de aŭgusto 2018.

Simplicidade _ Simpleco

Simplicidade

O poeta pastoreia gotas de sol

nesta manhã de inverno,

e vai tangendo ideias rebeldes

à procura de sentimentos.

Então Deus o surpreende

na grandeza de minúsculas

florezinhas brancas

a bordar o pó  indiferente

da calçada esquecida.

Simpleco

La poeto paŝtas sungutojn

en ĉi vintra mateno,

kaj pelas ribelemajn ideojn

sentojn serĉantajn.

Tiam lin surprizas Dio

per la nobleco de etetaj

floretoj blankaj,

kiuj ornamas la polvon

indiferentan de l’ forlasita

trotuaro.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 23/06/2018.

Interlúdio _ Interludo

Interlúdio

Sopro de silêncio,

música de nuvem; 

aquieta-se a alma:

alegria plena.

Interludo

Blov’ el silent’,

nubmuziko;

anim’ ĝojplena

kvietiĝas.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 19/06/2018.

Apressada _ Hastema

Apressada

Tenho mais pressa que o tempo. 

Ora (direis) que sandice!

Mas quero o ritmo do rio,   

que intrépido prossegue,

feliz, contornando as pedras

ilusórias do caminho.

E, nessa corrida vã,               

o relógio me ultrapassa...

Então refém do cansaço

de me atropelar, insana,

tento  fazer um poema;

todavia não consigo.

Hastema

Ja, mi hastas pli ol tempo.

Kia stultaĵ’! - oni diros.

Sed mi volas esti river’,                                    

kiu kuraĝe pluiras,

feliĉa, ĉirkaŭfluante

trompajn ŝtonojn de la vojo.

Kaj dum la vana kurado,

la horloĝo min transpasas...

Tiam ostaĝ’ de laceco

por irigi min, freneza,

mi provas verki poemon,

sed ankoraŭ mi fiaskas.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 13/06/2018

Candeia _ Olea lampo

Candeia

 “Assim resplandeça a vossa luz.”(Mateus 5:16)  

Não sou: estou provisória.

Existo aqui e agora:

pontinho de luz precária

a viver na eternidade.

Lavrando eras de sonhos,

com a charrua da dor,

‘inda não aprendi com o amor

a acender a minha luz.

Olea lampo

"Tiel same via lumo lumu.” (Mateo: 5:16)

Mi ne estas: nur provizoras. 

Ĉi tie kaj nun mi ekzistas: 
punkteto  de lum’ malfortika, 
kiu  por eterne vivadas.

Plugante revajn eraojn,

per plugil’ el dolor’, mi

ne lernis de am’ ankoraŭ

mian lumon ekflamigi.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 20/05/2018.

Para Flávia _ Al Flávia

Para Flávia

Embora sem nenhum mérito, 

ganhei um prêmio de luz: 

sob o disfarce de filha, 

um anjo nasceu de mim

para ensinar-me a doçura

de amar a todos sem fim.

Al Flávia

Kvankam  sen ajna merito,

mi gajnis luman premion:

sub filina maskovest’,

mi naskis anĝelon tian

por instrui al mi  dolĉecon
por ĉiujn ami senfine.

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 18/05/2018.

Queria ter visto o sorriso no rosto de minha mãe _ Mi ŝatus esti vidinta patrinvizaĝan rideton

Queria ter visto o sorriso no rosto de minha mãe

“Não faças versos sobre acontecimentos”,

ensina o poeta Drummond.

Mas desobedeço ao vate

- ingênua mediocridade!

Cheguei ao mundo em maio,

lá no  século passado;

manhã de sinos em festa

porque era feriado.

“As afinidades, os aniversários, os incidentes pessoais não contam.”

- reclama o poeta Drummond...

Mas prossigo em teimosia,

como homenagem ao seu dia:

uma jovem operária

de olhos verdes e tristes,

por intermédio de Deus,

ganhou  uma menininha

que até hoje não cresceu.

Mi ŝatus esti vidinta patrinvizaĝan rideton 

“Ne faru versojn pri eventoj” –

instruas poet’ Drummond.

Sed al li mi malobeas

pro senvalora naiveco!

En la mondon mi venis maje,

en la pasinta jarcento;

feste en ĝoja mateno  

ĉar estis dum feritago.

 “Afinecoj, naskiĝtagoj, personaj okazaĵoj ne valoras.”

- plendas poeto Drummond...

Sed mi obstine daŭrigas,

omaĝe al patrintago:

junulino, laboristo,

kun verdaj okuloj tristaj,

pere de Dia  favoro,

malgrandan knabinon naskis,  

kaj ŝi ne kreskis ĝis nun.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 12/05/2018.