sexta-feira, 24 de maio de 2013

Panjo




Panjo estis bela,
Eĉ pli bela ol multaj
Holivudaj steloj.

Nun ŝi ne videblas
Sed l’ okuloj verdaj
Brilas alidimensie,
Kie ŝi plu vivas.

Al ŝi kore mi dankas
La sindonan akcepton
Kaj la lumgvidon nepran
Al mia ekest’ en mond’.

Maria Nazaré de C. Laroca
Juiz de Fora, 24/05/2013.
às

6 comentários:

  1. Blogdopaulo24 de maio de 2013 às 14:53

    Sentoplena omagho de poeto al panjo.

    ResponderExcluir
  2. Lírica24 de maio de 2013 às 16:25

    Sxia beleco farigxas multe pli intensa per viaj korsentaj versoj, poetino...

    ResponderExcluir
  3. Paulo P Nascentes24 de maio de 2013 às 22:12

    Daŭras la poemo laŭ sia misio bele esprimi neesprimeblaĵojn... Panjo misteras...

    ResponderExcluir
  4. Josenilton kaj Madragoa24 de maio de 2013 às 22:20

    Bela omaĝo al via patrino, per ama priskribo pri ŝia beleco kaj konduto por rezultigi poetinon, kiu naskas belajn kaj bonkondutigajn poemojn por ni ĉiuj. Multan gratulon al vi en tiu ĉi patrina monato!

    ResponderExcluir
  5. Mikelo18 de junho de 2013 às 01:54

    Gratulon pro via kortuŝanta poemo!

    ResponderExcluir
  6. Nazaré Laroca18 de junho de 2013 às 09:21

    Koran dankon, Mikelo! :)
    Ĉu vi havas profilon en Fejsbuko aŭ Ipernitio?

    ResponderExcluir