Moda
O mercado da moda
Costura com glamour
A fama provisória.
E inflama e nutre
A glória ilusória
Irreal somente,
Pois todo mundo
Quer se vestir igual
Para ser
diferente.
Modo
La modo-merkato
Famon provizoran
Ĉarme kudras.
Kaj ekscitas, nutras
La iluzian gloron
Tute nerealan,
Ĉar ĉiuj deziras
Sin vesti sammaniere
Por esti malsamaj.
Maria Nazaré de C.
Laroca
Juiz de Fora,
29/09/2013.
Estas interesa poemeto, senperforte montrante vundon mondan, modan: tempo kaj mono uzataj en kulto al la nenio.
ResponderExcluirBelega vortludo verkita de vi, poetino!
ResponderExcluirSxajnas ke la vortoj paradas antaü niaj okuloj. Gratulon!
La vorto modo en esperanto mi ne konis.
É um grande paradoxo, né? Muito lindo o poema! Beijos!!! :)
ResponderExcluirPoezio paradokse unikas: ekstermode modas, fulmrapide eternas, momente daŭras, vorte vivospiras. Bele!
ResponderExcluirVere paradokso! Surstrate en SanFrancisko oni vidas, aparte inter gejunuloj, malsamvestitulojn same aspirante esti unikaj.
ResponderExcluirJen per subtila konstruo poezia montrighas la homa vanteco. Bele!
ResponderExcluirShow!!!
ResponderExcluir