sábado, 7 de janeiro de 2017

Somere



Surstrandas
duonnudaj korpoj,
kiel ludantaj infanoj.

Jen glor' al vivo
de provizoraj 
anonimuloj!

Poezio cheestas,
kaj plagho shajnigas
homaranan egalecon.


Maria Nazaré Laroca
Kabo Frio, 04/01/2017.

às

5 comentários:

  1. Paulo P Nascentes7 de janeiro de 2017 às 17:54

    Rara trovo tiu lasta strofo. Brilho.

    ResponderExcluir
  2. Lírica7 de janeiro de 2017 às 22:38

    Dankon, poeto.
    Tiu lasta strofo vere belas!
    Vi poemas pli kaj pli.

    ResponderExcluir
  3. Ivar8 de janeiro de 2017 às 07:52

    Dankon kara Nazare pro tiu cxi bela poemeto.

    ResponderExcluir
  4. Blogdopaulo9 de janeiro de 2017 às 08:25

    Belega en sia simpleco. Trafa esprimo pri la kapablo de Poezio ame egaligi kaj alproksimigi la homojn.

    ResponderExcluir
  5. Affonso Soares9 de janeiro de 2017 às 10:27

    Vi, plej kara amikino: mediumo de l´Belo!...

    ResponderExcluir