Na caixa misteriosa
da bela Pandora,
ainda resta a esperança:
o perfume da alegria
que alimenta a coragem,
e fortalece o coração.
Kuraĝo
Eĉ kiam mi iros tra valo de densa mallumo, mi ne timos malbonon, ĉar Vi estas kun mi; Via bastono kaj apogilo trankviligos min. (Psalmo 23:4)
En la
skatolo mistera
de
la bela Pandora,
ankoraŭas
espero,
la
parfumo el ĝojo,
kiu
nutras kuraĝon,
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 13/02/2020.
Brazilo
Milda poemeto kaj belstile simpla. Gratulon!
ResponderExcluirTre bela via poemo❣
ResponderExcluirHarmonio kaj simpleco! Simpleco ritma, vorta, forma, sed ne enhava! Simpleco do riĉenhava.
ResponderExcluirTre bela poemo! Amuza kaj surpriza!
ResponderExcluirKe tiuj sentoj estu gardataj en nia pandora skatolo: nia koro, sed ni lernu ilin malavare disdoni.
ResponderExcluirKisojn.
Kuraĝo,estas la vorto kiu ni vere devas paroli al ni mem, kaj alia proksimulo...dum nia vivado ni multe bezonas tion senton . Dankon Nazaré, vi estas ekzemplo de kuraĝo!
ResponderExcluir...kaj vidigas luman kaj aman estonton!
ResponderExcluir