quinta-feira, 12 de agosto de 2021

Lâmina _ Klingo

 

                                                                                                             

Lâmina

Só tenho agora

a lua nova:

sorriso em lâmina

de Mona Lisa

no crepúsculo

de ausências

doendo.


Klingo

Mi havas nun

nur la novlunon:

rideton klingan

de Mona Lisa

ĉe krepusko

de dolorantaj

forestoj.

 

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 12/08/2021.

Brazilo


8 comentários:

  1. Tre frapanta metaforo: rideto klinga!

    ResponderExcluir
  2. Sinuaj kaj misteraj versoj tute similaj al la fazoj de la luno...

    ResponderExcluir
  3. Gostei de seus poemas , porque eles trazem leveza, alguma coisa de bom. Para mim são um bálsamo.

    ResponderExcluir
  4. Kie oni malplej suspektas, tie senespere oni trovas ĝojigan surprizon. Tiel ŝajnas esti la malvarma luno ridanta. Ĝi montras, ke ĉio pasas, eĉ per "dolorantaj krepuskoj" oni antaŭrigardas lumajn matenojn.

    ResponderExcluir
  5. Kara Nazaré, mi laŭdas la delikatan omaĝon al tiu mistera rideto el la kosmo, ĉiam defianta nin pri la kialo de la ekzisto. Gratulon!

    ResponderExcluir
  6. Rideto klinga de novluno okulfrapas la misteron de Mona Lisa. Silento restas.

    ResponderExcluir