O semeador
O poeta semeia versos
na pele escura da noite
onde dormem inquietudes
e seus luares boêmios.
Nas entrelinhas do texto,
um rio de sonhos passa,
mas só se pescam estrelas
com o olhar desarmado.
La semanto
La poeto semas versojn
sur
la nigran haŭton de l’ nokt’
tie, kie dormas zorgoj
kaj ties lunlumoj drinkemaj.
Tra l’ interlinioj de l’
teksto,
fluas rivero de revoj,
sed nur kaptiĝas steloj
per malarmita rigardo.
Maria Nazaré de C. Laroca
Juiz de Fora, 02/10/2013.
Maria Nazaré
ResponderExcluirSou um Professor de Biologia, aposentado, divulgando aleatoriamente um blog ambientalista com fins educacionais. Se puder, ajude-me a divulgá-lo. Não tenho qualquer outra pretensão fora da educação ambiental.
VER DE VIDA www.verevida.blogspot.com.br
Parabéns pela sua postura. Que a sua jornada seja iluminada.
Cláudio
Belas ambaŭ versioj. Bela poezio nepre okazigas tion, ke "Tra l’ interlinioj de l’ teksto,
ResponderExcluirFluas rivero de revoj". Gratulon.
"Fluas rivero de revoj" kia delikata teksajxo, poetino.
ResponderExcluirSxajnas la tramoj de la famaj portugalaj brodistinoj. Belega!
Se inter viaj legantoj estus pentristo certe li/sxi prenus viajn versojn kiel motivo de liaj pentrajxoj.
Com certeza, se pescarmos um punhado de estrelas, teremos ganho os céu! Nesse rio de sonhos eu gostaria de navegar!
ResponderExcluirObrigada amiga Nazaré!
Gratulojn, karulino!!!
ResponderExcluirBelega poemo!!!