Em maio
Começo a despetalar
os dias deste maio
que anuncia veloz
o tênue aniversário.
E violinos e flautas
vêm derramar alegria
na aspereza da alma.
Então desperta a
algaravia
de vozes muito antigas
que, em silêncio, dialogam
com a memória do
futuro
e perfuram as horas
deste eterno presente.
En majo
Mi ekelpetaligas
la tagojn de ĉi tiu
majo,
kiu rapide anoncas
la subtilan
naskiĝtagon.
Do
violonoj kaj flutoj
ekverŝas
ĝojon
en la krudecon de l’ koro.
Tiam vekiĝas konfuzego
el tre antikaj voĉoj,
kiuj silente dialogas
kun la memor’ de l’
estonto
kaj traboras la horojn
de ĉi eterna estanto.
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora,
08/05/2016.
Lindo o poema!!!!!!!!!!!!!! Esse mês lindo que é Maio!!!! :)
ResponderExcluirŜajnas ke vi teksis tiun poemon per oraj fadenoj, pruntedonante al ĝi la aspekton de ia magia tapiŝo kie ni komforte sidiĝas kaj flugas, flugas rigardas la naturon kaj samtempe aŭdas la melodion el viaj belegaj versoj.
ResponderExcluirNi vidas la scenon: la Poeto promenas en placo kaj lia rigardo vagas inter folioj kaj petaloj, inter koloroj kaj odoroj... La Poeto kaj la mildeco de majo sekrete miksighas!
ResponderExcluirQue lindo presente. Começar a semana assim é muita alegria.
ResponderExcluirPlia beleco veninta el (shajna) simpleco. Arta simpleco ja laborigas artiston, sed malmultaj tion scias. Nur la artajho staras.
ResponderExcluirNa beleza da simplicidade, vejo a beleza de um grande poema.
ResponderExcluirParabéns, Nazinha !