Murta-de-cheiro
Entro num modesto jardim,
e um pequeno arbusto
de murtas níveas me saúda
com seu perfume raro.
Penso logo numa festa
nupcial das fadinhas,
que ali vivem, castas,
com buquês e grinaldas
de florezinhas frágeis.
e tão perfumadas!
Os buquezinhos brancos
agradecem os beijos
de abelhas e borboletas.
Eu também lhes agradeço
por sentir a delicadeza
do perfume de Deus!
Odora mirto
Mi eniras modestan ĝardenon,
kaj malgranda arbusto
de blankaj mirtoj min salutas
per sia rara parfumo.
Mi tuj pensas pri nupta
festo de puraj feinetoj,
kiuj tie vivas ornamitaj
per bukedoj kaj florkronoj
de fragilaj floretoj,
kaj tiel bonodoraj!
La blankaj bukedetoj
dankas pro la kisoj
de abeloj kaj papilioj.
Mi ankaŭ dankas la floretojn
por la sento de l’ delikateco
de la parfumo de Dio!
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 23/10/2023.
Brazilo
Kia magia poeziaĵo: mi preskaŭ flaras tiun rafinitan etoson pervorte kreata!
ResponderExcluirBela poeziaĵo, kiu beligas la nigrajn horizontojn de la nuntempa mondo
ResponderExcluirMi tre ŝatis tiun poemon, ĝi spegulas perfekte vian dolĉan rigardon al la mondo. Dankon pro la kundivido.
ResponderExcluirPoetoj rekreas la mondon. Jen delikata ekzemplo! (P.S.Viana)
ResponderExcluir