Textos em português e esperanto. Tekstoj en la portugala kaj en Esperanto.

Obrigada por sua visita! Dankon pro via vizito!

sexta-feira, 17 de janeiro de 2014

Eternidade _ Eterneco




Eternidade

É falsa da morte a astúcia:
metáfora que flutua
entre palco e camarim.

Ulisses desce aos infernos,
com mortos amados fala
e Hamlet também conversa
com o fantasma do pai.

Morremos em cena assim:
depois de acabada a peça,
levantamo-nos sem pressa
para os aplausos ou vaias.

E então o poeta inquire
(perplexa  filosofia!):
por que temos de morrer
para poder aprender 
que estamos sempre vivos? 

Eterneco

La ruzec’ de l’ mort’ malveras,
metaforo kiu flosas
tra scenej’ kaj  buduar’.

Post la teatraĵo-fin’,
sur la podio mortinte
ni stariĝas malrapide
por l' aplaŭdoj aŭ mokfajfoj...

Odise’ iras Hadesen,
kaj alparolas mortintojn
ankaŭ parolas Hamleto
kun la fantomo de l’ patro.

Demandas do la poet’:
(perpleksa filozofio!)
kial oni devas morti
por ke finfine komprenu
ke ĉiuj ni vivas ĉiam? 

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 17 / 01 /2014.



5 comentários:

Blogdopaulo disse...

Ho tre bela! Fakte, se la vivo estas dramo, tiam ekzistas la antau- kaj post-dramo! Logike, chu ne...

Lírica disse...

En tia teatrajxo multfoje iuj vortoj fermas la kurtenojn kaj aliaj vortoj diras nenion...

VILMA ORZARI PIVA disse...

Linda reflexão a sua poesia nos traz! Parabéns, querida!!
Um gosto ler-te!
Beijos, Vilma

Paulo P Nascentes disse...

La metafora rilato inter vivo, arto poezia, dramo restas esplorinda, sed tre bele ĝi aperas rilate al la ŝajna paradokso vivo-morto-eterneco en via mirinda poemo. Gratulon.

Ivar disse...

Tro saĝa por mia maljuna cerbo-)))