Porcelana
Movimento-me na cozinha,
meu espaço transitório:
meu provisório jardim.
Telúrica, gosto de ver
a água libertar-se
da torneira da pia:
doce geometria.
Minha mão de espuma
sonha carícias
de porcelana
na xícara:
Ícaro de uma asa
lírica, nesta tarde
que insiste em fazer amor
com o canto dos sabiás.
Porcelano
Mi moviĝas en la kuirejo,
mia nedaŭra spaco:
provizora
ĝarden’.
Terece,
vidi mi ŝatas
l’akvon,
kiu eskapas
el la
krano de l’lavujo:
en
dolĉa geometrio.
Miaj
manoj el ŝaŭm’
revas
porcelanajn
karesojn
sur taso:
Unuflugila
Ikar’,
en ĉi
posttagmezo,
kiu
amore insistas ĝui
la
kanton de l’ turdoj.
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 15/11/2014.
Ho kia autenta inspiro! Tiel la poeto kaptas la chiutagajn simplajn objektojn kaj per ili ekflugas en la alton de sentoj.
ResponderExcluirEste comentário foi removido pelo autor.
ResponderExcluirBela poemo, gratulon, Nazaré.
ResponderExcluirSur porcelano ĉinoj poezieme faras delikatan arton. Ene de la lingva porcelano poetoj delikate poeziumas arte. Gratulon al vi, Nazaré, brila ceramikisto-poeto!
ResponderExcluirKia bela artajho ! Pripensindus aldoni vortojn en Esperanto sur ghi. En Belgio jam ekzistas artisto tia kiu jam uzis vortojn en Esperanto sur trinkvazeto...
ResponderExcluirRipetante sprimon de granda amiko de mia koro, "jen bela cxasta amora poemo"... Gratulom, poetino kara.
ResponderExcluirFeliĉas tiu kiu kapablas senescepte ami la ĉiutagajn taskojn: Tio mirakle redonas la vivon ĉiuminute nova! Gratulon kaj dankegon pro la dimanĉa donaco poeto Maria Nazaré!!!
ResponderExcluirLinda inspiração. A poesia brota em ti tal qual mina d´agua!! Bjs.
ResponderExcluir