domingo, 19 de agosto de 2018

Morada _ Loĝejo




Morada

Habito um pequeno corpo
que tem um peso
e uma  medida  certa
para embarcar no tempo
e esculpir meu espaço no mundo.

Máquina que mantenho com cuidado
para funcionar sem erro;
lâmpada que acendo com prazer
para gerar felicidade.

Eu tenho um pequeno corpo
de água e sal, de sangue e sol;
litúrgica veste, fruto telúrico
que se descasca um dia
para adubar o útero da terra,
e  libertar-me para a Vida.



Loĝejo

Mi loĝas en  eta korpo,
kiu havas taŭgan pezon,      
kaj  konvenan mezuron  
por enŝipiĝi en tempo,
kaj skulpti mian spacon    
en ĉi tiu mondo.                 

Maŝin’, pri kiu mi zorgas  
cele al ties ĝusta rolo;
lamp’, kiun mi lumigas ĝue
por naski la fortunon.   

Mi havas etan korpon
el akv’ kaj sal’, el sang’ kaj sun’;
liturgia vest’, frukt’ tera,
kiu senŝeliĝos iam 
por la teruteron sterki,
kaj liberigi min al Vivo.   

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 19/08/2018. 




9 comentários:

  1. Bela, delikata spiritualisma poemo, tauga por kredantoj kaj nekredantoj. Sagha estas la Poeto, kiam shi asertas, ke shi "skulptas sian spacon en chi tiu mondo". Per la "eta korpo" shi tion faras, sed sub la regado de forta, potenca spirito.

    ResponderExcluir
  2. Mama mia! Cada dia melhor!!! Esse é de tirar o fôlego!!! Parabéns!

    ResponderExcluir
  3. Ambaŭlingve, la ĝusta mezuro. Same kiel la eta korpo de la poemo, en ĝi abundas, plena je subtilaj sencoj, la Vivo.

    ResponderExcluir
  4. Você descreve, a nossa passagem terrena e a transformacao para a verdadeira vida, de uma maneira tão linda!!

    ResponderExcluir
  5. Bone kiam cxiuj inter ni, logxantoj en tiu cxi bela kaj blua planedo sukcesos tiel pensi kaj kredi, karino mia.
    Tie cxi vi plenumas unu el la plej belaj kompromisoj de l' poetoj: malpeze instrui la vivon, la tempin kaj la morton!
    Dankon!

    ResponderExcluir
  6. Mi tre sxatas vian belegan poemon!
    Gratulon, karulino!
    Kisojn!

    ResponderExcluir