Meu pai
Incansável polifonia. O lamento nasalado do trem atravessa
a solidão da madrugada em contraponto com o galopar da chuva sobre o frio
outono de Juiz de Fora.
Respiro baixinho ao lado da cama de meu pai doente que
pode acordar a qualquer momento. O tempo não dorme. Nem eu. De repente, a
lembrança das tardes adolescentes de cinema.
Meu pai de terno branco; elegância perfumada. Meu pai
tão grande, eu tão pequena. Descíamos a Rua Halfeld para a sessão de cinema
todo sábado. Muito faroeste, comédias, musicais... E no túnel dos anos 60,
revejo a imagem loura de Kim Novak. Desfilam-me na mente algumas cenas do filme
Um corpo que cai (de Alfred Hitchcock), a que assistimos
juntos. Foi quando o cinema entrou de vez em minha vida e dela nunca mais saiu.
Meu pai, um gigante adormecido que passa o dia acordado
no jardim de infância doméstico. E eu, aqui, pequenina e frágil, cuidando dele, e pensando
em cinema. Mas um poema se enrosca como um gato e me espreita no quarto à meia
luz. O filme do agora continua.
La patro
Senlaca polifonio. La nazsona lamento de trajno transiras
la solecon de la postnoktomezo kontraste al la galopa pluvo sur la fridan aŭtunon de Juiz de Fora.
Mi spiras mallaŭte apud la lito de la malsana patro,
kiu povas vekiĝi iam ajn. Kaj mi kaj la tempo ne dormas. Subite, jen la rememoro
el la adoleskaj matineaj filmoj.
La patro sub blanka kostumo; parfumita eleganteco. Li
tiel granda viro kaj mi tiel eta knabino. Ni malsupreniris sur la Strato Halfeld por
spekti filmojn ĉiusabate: multajn usonajn vakerfilmojn, komediojn, muzikaĵojn...
Kaj el la tunelo de la jaroj 60, mi revidas la blondan
bildon de Kim Novak. Paradas antaŭ mia menso scenoj de la filmo Vertiĝo (direktita de Alfred
Hitchcock), kiun ni spektis kune. Tiam do kinoarto porĉiame eniris en mian vivon kaj neniam foriris.
Mia patro, dormanta giganto, kiu pasigas la maldormajn
tagojn en la hejma infanĝardeno. Kaj jen mi eta kaj malfortika, zorgante pri li kaj
pensante pri kinoarto. Sed poemo rondkuŝiĝas kiel kato kaj min spionas en la
duonluma ĉambro. La prinuna filmo daŭrigotas.
Maria Nazaré de C. Laroca
Juiz de Fora, 23/05/2013
.jpg)
