Pertencimento
“Porque nenhum de nós vive
para si”. (Paulo, Romanos: 14:7)
A existência de outrem
é arte, enigma
que me abastece
e esvazia.
Não pertenço a mim
nem a ninguém;
nem de alguém
tenho a posse.
Divino paradoxo:
só podemos viver
nessa infinita rede
de existências.
Porque tal é a Lei:
Só de Deus somos
e eternamente seremos.
Aparteno
"Ĉar neniu el ni vivas
por si mem". (Romanoj: 14: 7)
L’ aliula ekzisto
estas arto, enigmo
kiu min nutras,
kaj malplenigas.
Mi ne apartenas
eĉ al mi mem
nek al iu ajn;
kaj ankaŭ aliulon
mi ne posedas.
Jen Dia paradokso:
ni nur povas vivi
en / per tiu senfina reto.
Ĉar tia estas la Leĝo:
nur de Dio ni estas
kaj estos por ĉiam.
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 26/02/2021.
Brazilo
