Silêncio
Despida de sentimento,
A mente desnuda
Do poeta amargo
Vaga pelo dia branco
De silêncio e chuva.
Ele devora palavras
Exiladas no dicionário,
Borboletas sem asas.
Sol congelado a verter
Razão sem emoção:
É o naufrágio do poema
Que se sonhou teorema.
Silento
Senigita je sento,
La nuda menso
De l’ poeto amara
Vagadas tra pluva
Blanka tago silenta.
Li voradas vortojn
Ekzilitajn en vortaro,
Senflugilajn papiliojn.
Frostita suno verŝas
Senemocian racion:
Jen pereo de’l poemo,
Kiu fariĝis teoremo.
Maria Nazaré de C. Laroca
Juiz de Fora, 14/07/2013.