Textos em português e esperanto. Tekstoj en la portugala kaj en Esperanto.

Obrigada por sua visita! Dankon pro via vizito!

quarta-feira, 5 de novembro de 2014

Enamoramento _ Enamiĝo



Enamoramento


Enamorar-se é amanhecer poeta,
querer domar o sol, roubar estrelas
e embriagar a lua por querê-la
jóia exclusiva da musa dileta.


Enamorar-se é desconstruir-se,
inaugurar o abismo, adolescer;
e desse sortilégio adoecer
suspenso pela teia do devir.


Enamorar-se é mergulhar no espelho,
tecendo o vir-a-ser do sentimento.
Extinto o encanto, a sorte é construída



De novo em espontâneo cativeiro.
Fenece o amor; não o enamoramento:
Mais que um estado - um atestado de vida!

Maria Nazaré de Carvalho Laroca
Juiz de Fora, 23 de setembro de 2003.


Enamiĝo

Enamiĝo estas poetiĝi,
la sunon bridi, stelojn ŝteli
kaj ebriigi la lunon, ĝin volante
juvel’ unika de l’ muz’ plej amata .

Enamiĝo estas  malfariĝi,
inaŭguri  l’ abismon, adoleski;
kaj pro tia sorĉaĵo malsaniĝi
levite de l’ teksaĵ’ de l’ estontec.

Enamiĝo estas  plonĝi en spegulon
teksante la onton el la sento.
Ĉarm’ estingita: sorto  konstruata

Denove en karcero spontanea...
La amo velkas; ne la enamiĝo:
pli ol  stato -  jen vivoatestilo!



Maria Nazaré de Carvalho Laroca
Juiz de Fora, la 5-an de Novembro de 2014.

segunda-feira, 3 de novembro de 2014

Vibração _ Vibrado



Vibração   
                                                             
O universo existe
pela Palavra que valsa
na mente de Deus.

Ainda é tempo
de escutar
a melodia
que Pitágoras
já ouvia...



Vibrado

La universo ekzistas
pro la Vorto, kiu valsas
en la menso de Dio.

Estas temp’ ankoraŭ
por ke ni aŭskultu
la  melodion,
kiun Pitagoro
jam aŭdis iam...

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 03/11/2014.

domingo, 19 de outubro de 2014

A pele que me habita _ La haŭto, kiu en mi loĝas



A pele que me habita


Eu canto a memória

da pele que me habita:

o manto que me protege

de externos danos.





É tela, é trama

que o tempo sulca

em ranhuras,

rasuras secretas

da alma,

indeléveis, pois
.




Risos, odores

perdidos,

da infância finda

naquele retrato

de domingo:

pai, mãe,

e três irmãos

pequenos.





Oh, pele menina:

sete anos

de idade!





Mas não é tarde,

para ouvir-lhe enfim

o grito rebelde

que me protege

de mim.





La haŭto, kiu en mi loĝas



Mi kantas la memoron

de l’ haŭto, kiu en mi loĝas:

la mantelon, kiu min ŝirmas

kontraŭ eksteraj damaĝoj;





Epidermon, teksaĵon,

kiun tempo plugas

per sulkoj,

sekretaj skrapoj

el l’ animo,

neforviŝeblaj, do.




Jen ridoj, odoroj

perditaj el infanaĝo

sur la dimanĉa portreto:

patro, patrino

kaj gefratoj etaj
.




Ho! Infana

haŭto:

sepjaraĝa...




Tamen finfine

ne malfruas

por ke mi aŭdu



Ĝian krion ribelan,

kiu kontraŭ mi

min protektas.


Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 19/10/2014.

domingo, 12 de outubro de 2014

Poeta _ Poeto



"Eu canto porque o instante existe /e a minha vida está completa./Não sou alegre nem sou triste: sou poeta." 
(Motivo - Cecília Meireles)


Poeta

Não sei por que eu canto. 

Com a vida incompleta,

sou eterna criança 

ora alegre, ora triste,

a brincar de poeta.



“Mi kantas ĉar la momento ekzistas /kaj mia vivo estas kompleta./Mi ne ĝojas nek tristas: mi poetas.”  
(Motivo - Cecília Meireles) 



Poeto

Mi ne scias, kial mi kantas.

Pro vivo nekompleta

estas mi eterna infan’,

jen ĝoja jen trista,

kiu ludas poeton.


Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 12/10/2014.

domingo, 5 de outubro de 2014

Paineira rosa _ Rozkolora kapok-arbo




Paineira rosa 

Dia de eleição no Brasil. A caminho das urnas, deparo-me com majestosa beleza em verde e rosa. A paineira gigante rouba a cena na avenida, em Juiz de Fora. Não pede nada, mas já tem meu voto garantido.

Rozkolora kapok-arbo

Tago de balotado en Brazilo. Survoje al la baloturnoj, montriĝis al mi majesta verd-rozkolora belaĵo: la giganto kapok-arbo, kiu superbe reĝas suravenue en Juiz de Fora. Ĝi petas nenion, tamen ĝi ĵus gajnis mian voĉdonon.

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 05/10/2014.

quinta-feira, 2 de outubro de 2014

Arte na praça _ Arto ĉe placo


                                                        Ricardo Barcellos (Juiz de Fora MG Brasil)


Arte na praça

E a arte agora
decidiu morar
na minha praça.

Banhado em cores,
o olhar inaugura
uma nova geometria
a cada passo.  

E o muro convida
a um mergulho
num mar de cores,
pleno de  humanidade.

Pena que os passantes
não  degustam
o recado de Nietzsche
grafado no muro:


“A arte existe
para que a realidade
não nos destrua”.

Sentir a praça
é felicidade pura.


Arto ĉe placo

Kaj nun Arto
decidis vivi
ĉe mia placo.

La muro invitas
ke oni dronu
en la  mar’ de koloroj,
plena de homeco.

Domaĝe, ke paŝantoj
ne haltas por ĝui
la mesaĝon de Nietzsche
sur la mura galerio:

“Arto ekzistas
 por ke la realo
 ne nin detruu”.

Senti la placon
estas pura feliĉo.

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 02/10/2014.

sexta-feira, 26 de setembro de 2014

Teatro _ Teatro



Teatro

A alma cega à deriva,
na noite do drama, orbita
a própria insensatez.

Às vezes garimpa estrelas:
dançarinas que lhe escapam
como peixes delicados.

A alma cega só avista
espinhos em vez de rosas;
e no seu jardim satírico
todo dia um sonho  morre.


Teatro  

Sen celo flosanta
sur la nokt’ de l’ dram’,
anim’ blinda orbitas
malsaĝecon sian.   

Kelkfoje ĝi kaptas stelojn:
dancistinojn, kiuj eskapas
kiel fiŝoj delikataj.  

Blinda anim’ nur ekvidas  
dornojn anstataŭ rozojn:
sur sia ĝarden’ satira
ĉiutage sonĝo mortas.

Maria Nazaré de Carvalho Laroca
Juiz de Fora, 28/08/2014.