Acalanto
Pai nosso, e não apenas meu,
em que tesouro incerto
ficou meu coração, Senhor?
- Reclama a alma inquieta.
Cega fonte de luz e trevas,
não aprendi a florescer
no jardim do Teu amor.
Mas graças a Ti, Senhor
da vida, descobri agora
a Tua esperança silenciosa.
Lulkanto
Patro nia, ne nur mia,
en kiu
trezor’ necerta
mia kor’ restis, Sinjor’?
- Maltrankvila anim’ plendas.
Blinda fonto de lum’ kaj tenebr’,
mi ne lernis flornaskiĝi
en la
ĝarden’ de amo Via.
Sed danke al Vi,
Sinjoro
de l’ vivo, mi nun eltrovis
Vian silentan esperon.
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 10/09/2016.