Jardim
Somos sementes de luz,
plantadas em vasos
de barro.
Jardineiros de nós,
precisamos somente
da água do Amor
para florescermos.
O mundo
tem sede
de compaixão.
Ĝardeno
Ni estas semoj el lumo,
plantitaj en argilaj potoj.
Memĝardenistoj,
ni nur bezonas
l’ akvon el Amo
por ke ni floru.
La mondo
soifas
kompaton.
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 14/10/2020.
Brazilo
Em recuperação
É domingo. Da janela do meu
apartamento, sinto o perfume da
alegria do jovem que corre sem camisa na avenida, a despeito da pandemia. Eu, pássaro
de asa quebrada, refém da gaiola de dores, construo minha própria alegria de
vento e sol.
Alegria então é sentir os beijos dos
raios de sol na pele, enquanto faço exercícios de
fisioterapia, sentada no sofá da sala invadida pela luz dourada da manhã de
inverno.
Alegria é também sentir a
vibração fraterna da voz do coração do amigo tão longe, e tão perto!
Mas felicidade mesmo só descobri quando mandei a dor embora – e ela ficou, posto que mais mansa um pouco...
Então acendi no peito a estrela da esperança, bálsamo de amor que os ossos regenera e os pedaços da alma recupera, voltando o entusiasmo e o desejo de servir ao Esperanto!
Resaniĝante
Estas dimanĉo. Ĉe la fenestro de mia apartamento, mi povas flari la ĝojon de l' junulo kuranta sen ĉemizo sur l' avenuo, malgraŭ la pandemio. Mi, birdo kun rompita flugilo, ostaĝo de l’ kaĝo el doloro, ekkonstruas mian propran ĝojon fare de vento kaj suno.
Ĝojo do estas la kisoj de l’ sunradioj sur
la haŭto, dum mi ekzerciĝas fizioterapie, kaj sidas sur la sofo de la ĉambro invadita
de l’ ora lumo dum ĉi-vintra mateno.
Ankaŭ ĝojo estas senti la fratan vibradon de la voĉo de l' koro de l’ amiko tiel for, sed tiel proksime!
Sed feliĉon mem mi trovis nur tiam, kiam la doloron mi forsendis - sed ĝi restis tamen iom pli milda...
Do mi eklumis la esperstelon, ambalzamon, kiu la ostojn rebonigas, kaj l’ animpecojn reakiras, revenante la entuziasma deziro servi al Esperanto!
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 23/08/2020.
MG - Brazilo
