Liberdade
Há muito
existo em mim
e me visto
jardineiro
e jardim:
meu corpo
é passageiro
que levo
com zelo
aonde quero
no aconchego
de minha
companhia.
Libereco
Jen de longe
mi ekzistas
ĉe mi, vestita
kiel ĝardenist’
kaj ĝarden’:
nedaŭran
mian korpon
kun amo
mi gvidas
kien mi volas
ĉe l’ komforto
de l’ akompano
mia mem.
Maria Nazaré de C. Laroca
Juiz de Fora, 21 /03/2013.
6 comentários:
Belegaj ambau versioj!
liberdade de ser! teu poema tem belas asas. beijos
Gostei muito, Nazaré. A primeira estrofe é magnífica!
Gostoso de ler e sentir. Bjos
Belega! Mi pensas ke vi, verse, bone difinis la antikva kaj bela frazo: korpo, templo de la animo kaj la figuro de l' gxardenisto memorigas la humilecon taügan al la veraj poetoj...
Gratulon, amikino kara,
Pardonon pri la manko de akuzativo en antikva kaj bela. Foje mi glitas kaj falas...
Postar um comentário