Aviso
Não mais a planície
da imobilidade!
É preciso seguir
o conselho dos anjos:
fugir para o monte
sem olhar para trás.
Averto
Tute ne plu
la senmoveco
de l’ ebenaĵo!
Necesas obei
l’averton de l’anĝeloj:
forkuri al la monto
sen rigardi
malantaŭen.
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 09/02/2016.
6 comentários:
Trafa konsilo en vigla poezia admono. Male ol tio, kion multaj homoj supozas, Poezio ne signifas pasivon, sed viglan, ĉiutagan bataladon.
La praktikado de la veka poezio en si jam estas unu tia monto. ☺
La praktikado de la veka poezio en si jam estas unu tia monto. ☺
Via averto, amikino, estas sekvinda !
Você sempre se incluiu nesse movimento...
Sua alma tem um quê de ondas, de rio, de pássaros, de cigano que justifica o nomadismo, pela busca da felicidade.
Não em vão você se fez poeta.
Chu la vivo mem kaj la (homa) naturo ne manifestighas kiel ebenajho kaj kiel monto? Kial ne simple trairi el unu al la alia? El kie venas tiu imaga fikcio, ke unu kondicho estas supera al la alia? Kiu estas la garantia bazo pro tiu aserto? Poezio, chu ghi ne ekzistas kaj farighas el chiu aparta poluso?
Postar um comentário