Transeunte
Invisível na multidão,
o olhar vagabundo do
poeta
tropeça nos sonhos e
segredos
dos rostos que por ele passam.
No meio da turba, não se
turba;
recortando angústias e quimeras
para nutrir-lhe os
versos imperfeitos.
Mas, cúmplice de Deus,
prossegue o poeta na
certeza
de que cada um que passa
é um mundo que orbita
a Sua luz, e não sabe.
Piediranto
Nevidebla en homamaso,
la vagabonda rigard’ de l’
poeto
stumblas ĉe revoj kaj
sekretoj
de preterpasantaj vizaĝoj.
Meze de l’amaso, li ne
tristas;
angorojn tranĉante kaj
ĥimerojn
por nutri siajn versojn neperfektajn.
Sed komplico de Dio,
persistas la poeto tutcerta,
ke ĉiu preterpasanto
estas mondo, kiu Lian lumon
orbitas, kaj ne scias.
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 24/08/2016.
8 comentários:
Altspiritaj versoj! Kia nobla maniero konsideri lá proksimulon! Min ravis aparte la verso "angorojn tranchante kaj hhimerojn". Belega!
Profunda rigardo de la realaĵo.
Gratulojn, Ná !
Piediranta rigardo de poeto ja kunkreas la realaĵon. Aplaŭdas ni.
Piediranta rigardo de poeto ja kunkreas la realaĵon. Aplaŭdas ni.
Gratuloj!
Nazaré, você conseguiu se superar, minha amiga querida! Fazer singular o que é plural e vice-versa.
Lindo!
Parabéns, poeta! Deus a ilumine mais e mais para que as sementes poéticas vicejem em arbustos vigorosos, ornamentando os caminhos de nós, os simples passantes.
Kiel kutime, Vi koncize kaj poeme lumigas la vivon.
Brila menso, amplena koro, skribanta mano....jen profitdona vivo.
Postar um comentário