Morada
Habito um pequeno corpo
que tem um peso
e uma medida certa
para embarcar no tempo
e esculpir meu espaço no mundo.
Máquina que mantenho com cuidado
para funcionar sem erro;
lâmpada que acendo com prazer
para gerar felicidade.
Eu tenho um pequeno corpo
de água e sal, de sangue e sol;
litúrgica veste, fruto telúrico
que se descasca um dia
para adubar o útero da terra,
e
libertar-me para a Vida.
Loĝejo
Mi loĝas en eta korpo,
kiu havas taŭgan
pezon,
kaj konvenan mezuron
por enŝipiĝi en
tempo,
kaj skulpti mian
spacon
en ĉi tiu
mondo.
Maŝin’, pri kiu
mi zorgas
cele al ties
ĝusta rolo;
lamp’, kiun mi
lumigas ĝue
por naski la
fortunon.
Mi havas etan
korpon
el akv’ kaj
sal’, el sang’ kaj sun’;
liturgia vest’,
frukt’ tera,
kiu senŝeliĝos
iam
por la teruteron
sterki,
kaj liberigi min al Vivo.
Maria
Nazaré Laroca
Juiz de Fora,
19/08/2018.
9 comentários:
Bela, delikata spiritualisma poemo, tauga por kredantoj kaj nekredantoj. Sagha estas la Poeto, kiam shi asertas, ke shi "skulptas sian spacon en chi tiu mondo". Per la "eta korpo" shi tion faras, sed sub la regado de forta, potenca spirito.
Que lindo! 😍💐
Mama mia! Cada dia melhor!!! Esse é de tirar o fôlego!!! Parabéns!
Ambaŭlingve, la ĝusta mezuro. Same kiel la eta korpo de la poemo, en ĝi abundas, plena je subtilaj sencoj, la Vivo.
Mirinda
Você descreve, a nossa passagem terrena e a transformacao para a verdadeira vida, de uma maneira tão linda!!
Bone kiam cxiuj inter ni, logxantoj en tiu cxi bela kaj blua planedo sukcesos tiel pensi kaj kredi, karino mia.
Tie cxi vi plenumas unu el la plej belaj kompromisoj de l' poetoj: malpeze instrui la vivon, la tempin kaj la morton!
Dankon!
Belo, profundo e sábio!
Mi tre sxatas vian belegan poemon!
Gratulon, karulino!
Kisojn!
Postar um comentário