Dia sem cor
A
cidade em preto-e-branco,
vestida
de chuva e frio,
amanheceu
como tantos
de esperança despidos.Senkolora tago
La nigra-kaj-blanka
urbo,
kovrita
de pluv’ kaj frido,
mateniĝis,
kiel multaj
je l’espero senigitaj.
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 04/08/2019.Brazilo
4 comentários:
Vivi sen espero, estas tre malĝoja.....
Malĝojo de tiom surstratuloj senigitaj je l'espero. Kion fari, kamaradoj?
Kiam tio okazas,oni sopiras pri la sunaj matenoj...
Kiam mankas muziko, harmonio kaj koloro la poetoj milde kaj prave protestas.
Postar um comentário