Gratidão aos pais
Por
este quase poema,
sou
grata a todos os pais
que, com amor, me aceitaram
na romagem dos milênios.
E a
saudade é mais pungente
do
que trago na memória,
que
me ensinou a ser gente
nos embates vida afora.
Meu
coração agradece,
nesse
pulsar sem palavras,
em
silenciosa prece
ao Pai de todas as almas!
Dankemo al la patroj
Per
ĉipreskaŭa poemo,
mi
dankas al ĉiuj patroj,
kiuj ame min akceptis
en la migrad’ de l’ miljaroj.
Kaj
plej akras la sopiro
pri
tiu en la memoro,
kiu
homo faris min
dum l’ alfrontoj de la
vivo.
Mia
koro multe dankas,
per
ĉisenvorta pulsado,
en tute
silenta preĝo
al Patr’ de ĉiuj animoj!
Maria Nazaré Laroca
Juiz de fora, 10/08/2019.
Brazilo
