Al Pradip Dutta
De antaŭ longe (jen konfes' kruda),
mia korpo kristalas fragile
por rompi la ferŝtonan animon.
Paralele sur planko mi kuŝas
al
la magneta kampo de l’ Tero:
kap’
al nordo; piedoj al sud’
por transcendan muzikon aŭskulti.
La melodi’ eniras la korpon;
la energio ritme ondumas
kaj senpense la menso plenŝvebas...
Plenigita de sonoj mi estas:
steleto dancanta en soleco.
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 17/06/2014.