Última hora
No exílio da alma,
um rio de vozes
serpenteia
em busca de mim.
E na teia do silêncio
pulsa a pedra adormecida
à espera do Sol.
De vez em quando,
amanheço diamante;
de vez em quando,
uma voz escorre e molha
minha palavra indomada...
Difícil voltar para
Casa.
Lasthore
En l'animekzilo,
rivero el voĉoj
serĉante min
serpentumas.
Kaj en la teksaĵo
de l’ silento
dormanta ŝtono
pulsas atende al Sun'.
De tempo al tempo,
mi diamantas matene;
de tempo al tempo,
gutas
voĉo kaj surverŝas
mian
nedresitan parolon…
Malfacilas reveni al
Hejmo.
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 05/08/2016.
