Impromptu _ Improvize

Impromptu

O dia se abre em pétalas  

de sol  e perplexidade  

ante o  mistério do existir.

E dançam, num chão de pássaros,

flores de aço que cultivo 

nas arestas da poesia.

Improvize

La tago malfermiĝas

petaloj de suno kaj perplekso

pri l’ mistero de l’ ekzisto.

Kaj dancas  sur birda grundo

ŝtalfloroj, kiujn mi kultivas

sur la eĝoj de l’ poezio.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de fora, 11/03/2017.

Eva

      Poema inspirado no # 051 - Estudo de Gênesis -  Haroldo Dutra Dias:   https://youtu.be/VhSaebi7O4E

Eva

Jardim do Éden:

cenário da queda

de Adão e Eva,

ambos seduzidos  

pela astúcia do Mal

que empodera.

Ora, direis,

em vã filosofia,

(quase como Sartre):

a serpente

são os outros,

que cultivam

as flores do mal,

e o mundo oprimem

desde sempre.

Entrementes,

vigio a serpente

que dormita, entanto,

em algum canto 

obscuro de mim.

Eva

   Poemo inspirita de # 051 - Studo de Genezo -  Haroldo Dutra Dias:   https://youtu.be/VhSaebi7O4E 

Edena ĝardeno:

scenejo de l’ falo

de Adamo kaj Eva,

ambaŭ delogataj

per la ruzeco de Malbono,

kiu ĉiujn povigas.

Nu, vi diros,

vanfilozofie,

(kvazaŭ Sartre):

la serpento

estas aliaj,

kiuj kulturas

la florojn de l’ Malbono,

kaj  la mondon premas

ekde ĉiam.

Dume, mi priatentas

la serpenton,

kiu tamen dormetas

en iu malluma

angulo ene de mi.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 04/03/2017.

Recreio _ Amuziĝo

Recreio

Só as crianças e os cães sabem brincar com seriedade: não precisam 

distrair-se, sair do foco da rotina que sufoca.

Na vida, fingem poetas e palhaços. No carnaval, contenta-se a massa

com o delírio da alegria agendada.

Não sei brincar; prefiro sonhar.

Amuziĝo

Nur infanoj kaj hundoj scias ludi serioze: ili ne bezonas distriĝi, 

eliri el la fokuso de la premanta rutino.

En la ĉiutaga vivo, homoj ludas kvazaŭ poetoj kaj klaŭnoj.

Ĉe karnavalo, homamaso kontentiĝas per la deliro de l’  planita gajeco.

Mi ne estas ludema; revoj al mi sufiĉas.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 28/02/2017.

Ausência _ Foresto

Ausência

No silêncio da pele,

grita a ausência

do frescor do tempo.

Décadas desfilam

no luar deserto

que ora penetra

os quartos vazios.

Imóveis as cadeiras

da sala de jantar.

Inutilidades!

Somente os pés

arrastam a vida

e a dor das horas

que não passam.



Foresto

En la haŭtosilento
krias la foresto
de l’ freŝeco de l’ tempo.


Paradas jardekoj
tra l’ dezerta lunlumo,
kiu penetras nun
la ĉambrojn malplenajn. 


Senmovaj seĝoj
de l’ manĝoĉambro.
Tute senutilaj!


Nur piedoj
la vivon trenas,
kaj la doloron
de la horoj,
kiuj ne pasas.

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 14/02/2017.

Mundo _ Mondo

Mundo

O grande historiador

Eric Hobsbawm

registrou, entre outras,

a Era das Revoluções

a Era dos Impérios ...



O mundo agora alcança

a Era dos Escândalos

cotidianos, em meio a muros

tribais feitos de loucura,

egoísmo e barbárie.



Urge alimentar as feras

do grande circo

das redes sociais:

morte da humanidade

do homem.



Mondo


La granda historiisto

Eric Hobsbawm

registris, inter aliaj,

l’ Eraon de l’ Revolucioj

l’ Eraon de l’ Imperioj ...



La mondo nun atingas

l’ Eraon de l’ Skandaloj

ĉiutagaj, meze al tribaj

muroj el frenezo, egoismo,

kaj barbareco.



Urĝas nutri la bestojn

de la granda cirko

de l’ sociaj retoj:

jen morto

de l’humaneco

homa.


Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 04/02/2017.

Somere

Surstrandas

duonnudaj korpoj,

kiel ludantaj infanoj.

Jen glor' al vivo

de provizoraj 

anonimuloj!

Poezio cheestas,

kaj plagho shajnigas

homaranan egalecon.

Maria Nazaré Laroca

Kabo Frio, 04/01/2017.

Tatuagem _ Tatuaĵo

Tatuagem

O poeta cede

ao léxico 

que o persegue:

tribos desconexas

de raízes herméticas,

proféticas... Éticas?

Mas ele agora 

penetra na roda 

das metáforas

operárias,

em busca

da chave

que não é

a pedra

de Itabira...

Então o poeta  compreende

que o enigma

é flor que nasce

na pele do poema.

Tatuaĵo

La poeto cedas

al  leksiko,

kiu lin hantas:

senkoneksaj triboj

de hermetikaj radikoj,

profetaj... Ĉu etikaj?

Sed li nun eniras

en la rondon

de laboristaj

metaforoj,

serĉe de l' ŝlosilo,

kiu ne estas

la ŝtono de Itabira.

Kaj do la poeto

komprenas,

ke l' enigmo floras

sur la haŭto 

de l' poemo.

Maria Nazaré Laroca

Cabo Frio, 02/01/2017.