Contraponto _ Kontrapunkto

Contraponto

Abro as janelas da manhã,

e a alegria do sol

inunda-me a sala

com a esperança azul

do eterno céu de maio.

Refém da pandemia,

sinto-me flutuar

num espaço sem tempo;

música e livros me nutrem

a solitude em forma de poesia.

Kontrapunkto

La fenestrojn de l' maten'

mi tute malfermas,

kaj la ĝojo de l' suno

la ĉambron inundas

per l'espero blua

de l'eterna maja ĉielo.

Ostaĝo de l' pandemio,

mi ŝvebas en sentempa spaco;

per muziko kaj libroj mi nutras

l'izoliĝon sub la formo de poezio.

Maria Nazaré Laroca

Em 1º de maio de 2020.

Juiz de Fora - Brazilo

Alea jacta est

                                                                   Raphael (Raffaello Sanzio Da Urbino)

“Faze-te ao mar alto, e lançai as vossas redes para pescar.” (Lucas 5:4)


Nesse momento da vida,

nossas almas em mar alto,

cada qual vai no seu barco,

que não navega à deriva.

No alto-mar é vigente

da liberdade o princípio;

as redes já estão lançadas,

e o sucesso depende

da intenção da pescaria.

“Forŝovu ĝis la profundo, kaj mallevu la retojn por fiŝkaptado.” (Luko 5: 4)


Ĉi-momente en la vivo,

l’ animoj en alta maro

iras per siaj boatoj,

kiuj do neniam drivas.

Altmare, oni scias,

liberprincipo validas.

Lanĉitaj estas la retoj,

kaj la sukceso dependas 

de l’ fiŝkaptada intenco.


Maria Nazaré Laroca
Juiz de fora, 26/04/2020.
Brazilo

Pensando o caos _ Pripensanta kaoson

Pensando o caos


 “O poema, essa estranha máscara mais verdadeira do que a própria face.”(Mário Quintana)

E de repente 

surge um vírus
coroado pela morte,
e então provoca
uma cambalhota
no mundo perplexo.


Cai a máscara
do egoísmo,
e a humanidade
passa a usar
outra máscara
para se disfarçar
do inimigo invisível
que sequestrou
o tempo e mudou
as regras do jogo.


Dizem que nos bailes
à fantasia, as máscaras
costumavam mostrar
a personalidade real
dos seus usuários.
Hoje também.


Pripensanta kaoson

                 

              "La poemo, tiu stranga masko, pli vera ol la vizaĝo mem." (Mário Quintana)

Kaj subite
ekaperas viruso
kronita per morto,
kaj provokas
renversiĝon
en la mondo
perpleksa.

Falas mask’ de l’ egoismo,
kaj la tuta homaro
alian maskon ekuzas
kontraŭ malamik’ nevidebla,
kiu forrabis la tempon,
kaj ŝanĝis la ludregulojn.


Laŭ onidiroj,
ĉe maskbaloj
maskoj uziĝas
por elmontri
la personecon
de la uzantoj.
Hodiaŭ ankaŭ.


Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 21/04/2020.

 Brazilo

Ciclos _ Cikloj

Ciclos

Mergulhados no mistério

da Lei que nos dirige,

não nos surpreende

o milagre da Vida

a pulsar nas florestas,

no perfume dos jardins,

no seio dos oceanos,

ou no ventre grávido

da mulher, que nos permite

desembarcar no mundo.

E depois dele partimos

como personagens

de um videogame

que preferem não saber   

que as fases dessa lida

não são definitivas.


Cikloj

Mergitaj en la mistero

de la Leĝo, kiu nin regas,

ne surprizas nin

la miraklo de l’ Vivo

pulsanta en la arbaroj,

en la parfumo de l’ ĝardenoj,

en la sino de l’ oceanoj,

aŭ  en l’ utero de l’ virino,

kiu permesas al ni

eniri  en la mondon.

Kaj post  kiam ni foriros el ĝi,

kiel roluloj de videoludo,

kiuj preferas ne scii, ke la fazoj

de la batalo ne estas definitivaj.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 14/04/2020.
Brazilo

Insulados _ Izolitaj

Insulados

Nessa pandemia planetária, nunca ficamos tão isolados e tão juntos.
Isolamento: palavra herdeira remota da latina insŭla, ilha, com passaporte francês isolement e italiano isolare.
“Nenhum homem é uma ilha”, filosofou John Donne, poeta inglês que inspirou Hemingway. Mas vale acrescentar outra voz a esse escrito: a do britânico Paul Gubbins, brilhante escritor esperantista que belamente concluiu: “nenhuma ilha é uma ilha”...
Então entra na roda o poeta ímpar, Fernando Pessoa, na pessoa de Bernardo Soares, que nos desconcerta com certeza:
“A liberdade é a possibilidade do isolamento. (...) Se te é impossível viver só, nasceste escravo.”
Enquanto isso, no Céu, Vinicius de Moraes e Tom Jobim continuam cantando:

“É impossível ser feliz sozinho”...


Izolitaj

En ĉi tiu planeda pandemio, ni neniam estis tiel izolitaj kaj tiel kune.
La portugala vorto isolamento (izoliĝo) estas malrekta heredanto de la latina insŭla, insulo, per la franca pasporto isolement, kaj la itala isolare.
"Neniu homo estas insulo", filozofiis John Donne, angla poeto, kiu inspiris Hemingway. Sed indas aldoni alian voĉon al ĉi tiu skribaĵo: tiun de la brito Paul Gubbins[1], genia esperantisto, kiu bele konkludis: "neniu insulo estas insulo" ...
Tiam la unika poeto, Fernando Pessoa, en la persono de Bernardo Soares, eniras en la rondon, kiu nin certe konfuzas:
"Libereco estas la ebleco de izoliĝo. (...) Se al vi neeblas vivi sola, vi naskiĝis sklavo."
Dume, en la Ĉielo, Vinicius de Moraes kaj Tom Jobim daŭre kantas: 

"Neeblas esti feliĉa sola...”

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 31/03/2020.

Brazilo

---

[1] http://www.monato.be/2016/011720.php

Quarentena _ Kvaranteno

Quarentena


Solidariedade 

é sol brilhando

no coração 

de qualquer idade.




Kvaranteno


Solidareco: 

jen suno

kiu lumas

en la koro

de ajna aĝo.


Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 29/03/2020.
Brazilo

Carência _ Manko

Carência

             “E a luz resplandece nas trevas, e as trevas não a compreenderam.” (João 1:5)



Por que as trevas se comprazem

na inexistência da luz,

sob a máscara da ilusão?



O ruído cego da sombra

guia a multidão saciada,

que caminha alegre

para lugar nenhum.



Manko


      

     “Kaj la lumo brilas en la mallumo, kaj la mallumo ne komprenis ĝin.” (Johano 1:5)

Kial mallumo ĝuas

la maleston de lumo,

sub la masko de l' iluzio?



La blinda bruo de l’ ombro

gvidas satan homamason

ĝoje irantan nenien.



Maria Nazaré Laroca 

Juiz de Fora, 05/03/2020.

Brazilo