Conversa
pra joelho dormir
Oh, meus
joelhos! Condição imprescindível da minha verticalidade flexível ...
Às vezes indecisos,
ajoelhados; às vezes corajosos, circunflexos, enlaçados com outros joelhos em
entrelaço de amor...
Oh, meus
joelhos! Tenho um amigo que os considera belos e sensuais... E eu até
gosto disso...
Nus, bronzeados,
expostos, movem-se inteligentes na aridez da floresta urbana: em elevadores, bancos,
cinemas, universidades e shoppings...
Oh, pobres joelhos, feridos, fora de combate... Agora repousam em gelo de dor e dormem sob o sol de inverno, sonhando com tempos de dança, em ritmo de alegria.
Oh, pobres joelhos, feridos, fora de combate... Agora repousam em gelo de dor e dormem sob o sol de inverno, sonhando com tempos de dança, em ritmo de alegria.
(Maria Nazaré de Carvalho Laroca Juiz de Fora - 2003)
Parolado
por endormigi genuojn
Ho, miaj
genuoj! Nemalhaveblaj iloj de mia fleksebla vertikalkondiĉo...
Kelkfoje nedecidemaj, genufleksaj; kelkfoje kuraĝaj, cirkunfleksaj, kun aliaj genuoj interplektitaj en ĉirkaŭpremo de amo...
Ho, miaj genuoj! Mi havas amikon kiu ilin konsideras belaj kaj voluptemaj... Kaj eĉ mi tion ŝatas...
Nudaj genuoj sunbrunigitaj, ekspoziciitaj, moviĝas inteligente tra la troseka arbaro urba: en liftoj, bankoj, kinejoj, universitatoj kaj komercaj centroj...
Ho, povraj, vunditaj genuoj... eksterbatale. Ili ripozas nun sub glacia doloro kaj dormas vintrosune, revante pri la dancotempoj, ĝojritme...
Kelkfoje nedecidemaj, genufleksaj; kelkfoje kuraĝaj, cirkunfleksaj, kun aliaj genuoj interplektitaj en ĉirkaŭpremo de amo...
Ho, miaj genuoj! Mi havas amikon kiu ilin konsideras belaj kaj voluptemaj... Kaj eĉ mi tion ŝatas...
Nudaj genuoj sunbrunigitaj, ekspoziciitaj, moviĝas inteligente tra la troseka arbaro urba: en liftoj, bankoj, kinejoj, universitatoj kaj komercaj centroj...
Ho, povraj, vunditaj genuoj... eksterbatale. Ili ripozas nun sub glacia doloro kaj dormas vintrosune, revante pri la dancotempoj, ĝojritme...
(Maria Nazaré de Carvalho Laroca Juiz de Fora - 2003)
7 comentários:
Bela dialogo kun la propra korpo.
Via dulingva esprimpovo gajnas nuancoforton. Gratulon.
Bonege farita!
Gratulon pro via esprimebleco kaj ŝveba volupto el simpla korpoparto.
oni ne vidas ilin en via profil-foto! domaĝe! kaj ne zorgu pri ili sed dancu eĉ vintre post longa plivarmigado tamen. Se permesite, mi metas la miajn ĉirkaŭ la viaj. smak-on! Maria!
Nossos preciosos joelhos precisam de muito carinho e cuidado.Bjos
Originalíssimo, Nazaré! Gostei muito! "...na aridez da floresta urbana: em elevadores, bancos, cinemas, universidades e shoppings..." está perfeito! Parabéns!
Miaj genuoj doloras legante tiun poemon! rsrsrsrs
Postar um comentário