A voz da montanha
Pela palavra, escalo a
montanha sagrada que pulsa ao ritmo do coração do velho pajé que me chama.
Nas asas da
transcendência, alcanço o ponto mais alto, e recebo a força telúrica do sábio
que medita envolto em nuvens.
Não há mais limite entre
o céu e a terra. O tempo repousa no leito das horas.
O sol reverencia a noite
e o dia. As quatro estações dançam uma ciranda de alegria em volta de nós.
La voĉo de la monto
Al Dirce Sales
Per la vortpovo, mi
grimpas sur la sanktan monton, kiu pulsas je la ritmo de la koro de la maljuna ŝamano,
kiu min alvokas.
Per flugiloj de
transcendeco, mi atingas la plej altan punkton kaj akiras la teran forton de la
indiĝena saĝulo, kiu meditas envolvita en nuboj.
Inter ĉielo kaj tero ne
plu estas limo. Tempo kuŝas sur la lito de l’ horoj.
La suno riverencas antaŭ
nokto kaj tago. La kvar sezonoj gaje rondodancas ĉirkaŭ ni.
Maria Nazaré Laroca
Juz de Fora, 16/02/2015,
5 comentários:
Foje la vortoj silentigas nin! El tutkoran dankon, poetino kara! Via donaco estas kompanio al mia soleco...
La vorto servas al la penso, kiu siavice servas al Sagho. Belega medito, Poeto!
Ahooo!
Vortoforto. Vortopovo. Tamen kun silentiga povo nin kondukas al medito. Poemforto! Bele!
Belaj vortoj, kiuj sin enmiksas vekiĝante niajn animojn!
Saluton, kara kaj gratulojn!
Petro
Postar um comentário