Sem cerimônia
Eis na linha do meu tempo,
a data que volta sempre,
trazendo um desassossego,
e filosofias inventa...
na diacronia do eterno.
De Gêmeos: Castor e
Pólux
em coexistência amistosa...
tento cultivar silêncios
no céu das ambiguidades.
corto e costuro palavras
na arena da poesia.
E, quando choro, sorrio:
sou rio morro acima.
Senceremonie
Jen sur mia templinio,
la dato, kiu ĉiam revenas,
portanta maltrankvilecon,
filozofiojn elpensas...
Jen sur mia templinio,
la dato, kiu ĉiam revenas,
portanta maltrankvilecon,
filozofiojn elpensas...
Mi naskiĝis per tranĉ’ sinkrona
en la diakrona etern’,
El Ĝemeloj: Kastor’ kaj Poluks’
en kunvivo amikeca...
El Minoj pro mem inklin’,
en la ĉiel’ de l’ dusenc’,
en la diakrona etern’,
El Ĝemeloj: Kastor’ kaj Poluks’
en kunvivo amikeca...
El Minoj pro mem inklin’,
en la ĉiel’ de l’ dusenc’,
kultivi silenton mi provas.
Ja, ĉasistino de sencoj,
mi tranĉas kaj kudras vortojn
ĉe l’ areno de l’ poezio.
Kiam mi ploras, ridetas:
ĉe l’ areno de l’ poezio.
Kiam mi ploras, ridetas:
supreniranta river’.
Maria Nazaré Laroca
Juiz de fora, 27/05/2015.
7 comentários:
Majesta maniero celebri la datrevenon: precipe la du lastaj versoj estas memorindaj!
"Corte sincrônico na diacronia do tempo...."
Que lindo!!! Quanta poesia! Parabéns pela linda poesia e por você ser quem é ! Beijos no coração!!!!
Eta, lerê! Num minerês assumido, penso que a única coisa que cabe dizer seria: o trem bonito, sô!
Beijos poético-musicais pra você, amiga,
A caçadora ainda nos oferece a caça ..... Obrigada Nazaré!
Maravilhosa explosão de sentimentos!
(...)caçadora de sentidos,corto e costuro palavras(...) Lindo...lindo...
Postar um comentário