Passos
O olhar do poeta
tropeça nas nuvens
do caminho e sonha
decifrar o encanto
da dança binária
dos pés que passam
em humano compasso.
E, passo a passo,
a vida desfolha as horas
na curva infinita do
tempo.
O salto é descompasso:
risco de queda ou voo.
Paŝoj
La rigardo de l’ poeto
faletas en la nuboj
de la vojo kaj sonĝas
deĉifri la ĉarmon
de la dutempa danco
de l’ marŝantaj piedoj
laŭ la homa takto.
Kaj,
paŝon post paŝo,
horojn viv’ senfoliigas
en la senfina tempkurbo.
Sentaktas la salto:
risko de falo aŭ flugo.
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora,
02/06/2015.
3 comentários:
Difícil comentar uma obra, poeta! "E, passo a passo,/ a vida desfolha as horas/ na curva da estrada..." Parce um despedir-se, um despir-se de tudo, uma resignação diante da morte pelo temp, ou do tempo pela morte....
Bela esprimo pri la vivo kiel vojo, kiel irado. Prefere lau sagha ritmo, sen saltoj...
Pensiga, vere pensiga. Kio estas Ni ? Kio estas la marŝado de l' Tempo ? Kio estas la Universo ? Kio estas Ĉio ĉi ?
Postar um comentário