Aceitação
Demorei a fazer as pazes comigo,
antes do apelo
para sair de cena...
Assim o espero!
Aprendi que a vida é divindade
a se manifestar no tabernáculo
feito corpo, em
busca de luz.
E doce é a alegria de saber
que habita em mim,
como em você,
a divina centelha, herdeira amada,
para a glória de Deus.
Akceptado
Mi malfrue paciĝis kun mi mem,
antaŭ ol la alvoko por la elsceniĝo...
Tiel mi tion esperas!
Mi lernis, ke vivo estas dieco,
kiu estiĝas en tabernaklo
farita el korpo, lumon serĉante.
Kaj dolĉe estas la ĝojo scii,
ke loĝas en mi, kiel en vi,
la difajrero, heredant’ amata,
por la dia gloro.
Maria Nazaré Laroca
Juiz de fora,
28/09/2017.
8 comentários:
Per tiu lasta strofo, poetino kara, vi bele resumas la kernon de la dia celo.
Mi dankas vin!
Mística poemo, kiu memorigas pri la granda Teresa D' Avila. La Poeto transcendas la fizikan mondon.
Mistika
Adorei!⚘⚘⚘
Ĉiutage, vi, kiel animo eterna, disvolviĝas; vi, kiel poeto, ankaŭas!
Via vivo kaj via agado sur la Tero meritas aplaŭdojn !
Gratulojn, Ná !
Kia bela afero,kara Nazaré!
Mempaciĝo malfacilas precipe por sentebla poeto, en kies verkaĵo trablovas tralarmaj travivoj iĝantaj poezia beleco.
Postar um comentário