Incompletude
Na mente de Deus embora,
completa já seja eu,
minha alma em construção
rascunho se faz ainda,
agora no tempo meu.
Rascunho de pedra e luz,
cotidiana inquietude,
constrói a paz que
persigo
na poesia da vida.
Nepleneco
Kvankam en la dia menso,
kompleta jam estas mi,
mia konstruata anim’
malnet’ ankoraŭ fariĝas
ja en mia nuna tempo.
Skizo el ŝtono kaj lumo,
ĉiutaga maltrankvil’,
konstruas pacon serĉatan
ĉe l’ poezio de l’
vivo.
Maria Nazaré Laroca
São Paulo, 15/10/2017.
8 comentários:
Kiel ĉiuj viaj tekstoj, belega!
Parece um escultor que toma a si mesmo como modelo.
Mais um belo poema, minha amiga.
Deus a abençoe.
Gapante mi nur povas diri: bele!
Chi tiu nova profundpensa poema povus havi la titolon "Memskulptado". Poezio kaj spiriteco kun interplektitaj manoj.
Reveno al konstanta temo ĉiam kun sama brilo.
Teus poemas são as pedras que formam o caminho que te conduz à tão perseguida paz e à luz do Teu Criador!
Que nosso Pai Eterno abençoe este caminho e que Ele nos permita caminhar junto contigo nesta jornada !
Belaj kaj trafaj pensoj arte kunigitaj.
Kore,
Passini
Belíssimo, Nazaré! ♥️
Postar um comentário