Diário de aniversário
Chegou 27 de maio, a data que sempre volta no
calendário pontual. Então reinventei o dia possível nesta pandemia. De máscara
na face e audácia na alma, levei meu corpo para passear na rua.
A manhã de outono sorriu para mim, envolvendo-me
com o seu véu azul bordado de luz dourada.
Nunca pensei que fosse
tão bom ganhar um abraço do sol!
Datrevena
taglibro
Venis la 27-a de majo, la dato, kiu ĉiam
revenas sur l’ akurata kalendaro. Do mi reinventis la eblan tagon en ĉi tiu
pandemio. Kun masko sur la vizaĝo kaj aŭdaco en la animo, mi promenigis mian
korpon surstrate.
La aŭtuna mateno ridetis al mi, envolvante min
per sia blua vualo brodita per ora lumo.
Mi neniam pensis, ke
estis tiel bone ricevi brakumon de l’ suno!
Maria
Nazaré Laroca
Juiz
de Fora, 27/05/2020.
Brazilo
7 comentários:
Ric'enhava,senerara,flua... fres'a kiel infamante rideto, luma Kiel via animo!... Tutkoran gratulon!
infana rideto...
Feliĉe vi ne estis sola, en tiu matena promeno, poerino kara! Ĉiuj ni vin akompanis, tsmen la sunbrilo ne permesis al vi, nin rigardi...
Gratulon!
La sunokolekto, tiu estas, via amikaro same lume brakumas vin. Kaj dankeme salutas vian mildan poemeton. Gratulon!
Belega!
En tiu tago (hieraŭ, la 27-an) ankaŭ mi prominigis mian korpon - por viziti siahejme alian naskiĝdatrevenantinon: mian patrinon!
*promenigis...
Postar um comentário