Alegre surpresa
Primavera em silêncio,
nesta manhã de domingo
nublada e fria.
Então abro a janela
da sala e surpreende-me
o sorriso em cores
de uma árvore
florescendo devagar!
Deus não tem pressa.
.....
Ĝojiga surprizo
Silenta printempo,
en ĉi nebula kaj frosta
dimanĉa mateno.
Mi malfermas do
la fenestron de l'salon' ,
kaj min surprizas
la kolora rideto
de unu arbo surtrotuare,
kiu lante floradas!
Dio ne hastas.
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 18/10/2020.
Brazilo
--
4 comentários:
Poefoj meritas kaj rajtas ricevi florojn.
Vi ilin ricevis el la propra Diino.
Gratulon!
La sezonoj pasas kiel versoj...
Oni vidas la Naturon laū sia interna spegulo. Gratulon!
belega
Postar um comentário