Náusea _ Naŭzo

Indignado,

O poeta-professor

Incendeia as metáforas

Públicas sórdidas

E rasga a truculência

Do antipoema

Político-policial.



Naŭzo

Kun indigno,

La Instruisto,

Kiu poetas,

Ekbruligas

La publikajn

Metaforojn

Sordidajn

Kaj disŝiras 

La perforton

De l' politika

Kontraŭpoem'

Polica.

Maria Nazaré de C. Laroca

Juiz de Fora, 03/10/2013.

O semeador _ La semanto

O semeador

O poeta semeia versos

na pele escura da noite

onde dormem inquietudes

e seus luares boêmios.

Nas entrelinhas do texto,

um rio de sonhos passa,

mas só se pescam estrelas

com o olhar desarmado.

La semanto

La poeto semas versojn

sur la nigran haŭton de l’ nokt’

tie, kie dormas zorgoj

kaj ties lunlumoj drinkemaj. 

Tra l’ interlinioj de l’ teksto,

fluas rivero de revoj,

sed nur kaptiĝas steloj

per malarmita rigardo. 

Maria Nazaré de C. Laroca

Juiz de Fora, 02/10/2013.

O semeador

O poeta semeia versos
Na pele escura da noite
Onde dormem inquietudes
E seus luares boêmios.

Nas entrelinhas do texto,
Um rio de sonhos passa,
Mas só se pescam estrelas
Com o olhar desarmado.

Maria Nazaré de C. Laroca

Juiz de Fora, 1º/10/2013

Moda _ Modo

Moda

O mercado da moda

Costura com glamour

A fama provisória.

E inflama e nutre

A glória ilusória

Irreal somente,

 Pois todo mundo

 Quer se vestir igual

 Para ser diferente.

Modo

La modo-merkato

Famon provizoran

Ĉarme kudras.

Kaj ekscitas, nutras

La iluzian gloron

Tute nerealan,

Ĉar ĉiuj deziras

Sin vesti sammaniere

Por esti malsamaj.

Maria Nazaré de C. Laroca

Juiz de Fora, 29/09/2013.

Sinfonia branca _ Blanka simfonio

Sinfonia branca

Sempre é primavera

No jardim humilde

Onde rosas brancas

Tocam violino.

Vibram as pétalas

Como bailarinas

Prontas para o voo

Da dança secreta.

E a melodia das flores

A cada dia renasce;

Todavia ninguém ouve.

Blanka simfonio

Ĉiam  printempas

En  humila ĝarden’

Kie blankaj rozoj

Violonon ludas.

Pretaj por la flugo

Vibras petaloj

Kiel dancistinoj

De l’ danco sekreta.

Kaj la melodi’ de l’ floroj

Ĉiutage  renaskiĝas

Sed ilin aŭskultas neniu.

Maria Nazaré de C. Laroca

Juiz de Fora, 25/09/2013. 

Na rede _ Enrete

Na rede

Querendo ou não,

Estamos todos presos

À teia humana,

Que roda em cadeia

Em rede insana.

E ela ateia o fogo

Da modernidade

Que campeia

E nos atordoa.

Querendo ou não,

Estamos sob a mira

Do olho invisível

Que nos rastreia

A solidão de cada dia

Cruamente exposta

Nas redes sociais.

  

Tudo conectado,

Infiltrado, então,

Na leitura da mente

Que mente o que sente:

Pois não se consegue

Decifrar o coração.

Enrete

Vole nevole

Ni katenitas

En homa reto

Turniĝanta  ĉene

Freneza lige.

De l’ modernec’,

Kiu fulme elstaras

Kaj nin konfuzas

Ĝi startigas fajron.

  

Vole nevole

Nin celas

Nevidebla okul’,

Kiu sekvas nian

Ĉiutagan solecon

Krude elmontritan

Per retoj sociaj.

Ĉio konektitas

Infiltrite tiam

Legante la menson,

Kiu kaŝas la senton:

Ĉar deĉifri koron

Tute ne eblas.

Maria Nazaré de C. Laroca

Juiz de Fora, 24/09/2013.

Utopia _ Utopio

Utopia

O poeta continua

a acalentar a pedra nua

da existência inquieta,

até sangrar o silêncio

de futuros estúpidos

que devoram lírios.

Mas a pedra é rio

que desliza lesto

no universo: alma

da indispensável

utopia. 

Utopio

Poeto daŭre nutras

la ŝtonon nudan

de malkvieta  ekzisto,

ĝis  sangu silent’

de stultaj estontoj

kiuj liliojn voras.

Sed la ŝton’  riveras

kaj  pluglitas lerte

tra l’ univers’: animo

de l' utopi' necesa.

Maria Nazaré de C. Laroca

Juiz de Fora, 23/09/2013.