Aula de Esperanto _ Esperanto-klaso

                                                                                 Fotos de Ana Paula Soares Bartholomeu   (21/02/2015)
                                                                          
Aula de Esperanto

Os bares ruidosos celebram o sábado de verão com cerveja e futebol. São 17h e começo minha aula de Esperanto, numa sala plena de expectativa. 
Um simpático raio de sol vem estender-se à porta como um cão atento. Então transcendo os limites do meu entusiasmo e entrego-me a inefável alegria. 
De repente descubro que a felicidade é trabalho de amor. 

Esperanto-klaso

La bruaj drinkejoj festas la someran sabaton per biero kaj futbalo. Estas la 5-a posttagmeze kaj mi ekinstruas Esperanton en esperplena klasĉambro.

Bela sunradio sterniĝas antaŭ la pordo tiel,  kiel atenta hundo. Do mi transcendas la limojn de l’ entuziasmo kaj mi fordonas min al neesprimebla ĝojo. 
Subite mi ektrovas,  ke feliĉo estas amlaboro.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 22/02/2015.

A voz da montanha _ La voĉo de la monto

                                                                                                           

A voz da montanha                                   

                                                                      

       

                                                            Para Dirce Sales

                                   

Pela palavra, escalo a montanha sagrada que pulsa ao ritmo do coração do velho pajé que me chama.

Nas asas da transcendência, alcanço o ponto mais alto, e recebo a força telúrica do sábio que medita envolto em nuvens.

Não há mais limite entre o céu e a terra. O tempo repousa no leito das horas. 

O sol reverencia a noite e o dia. As quatro estações dançam uma ciranda de alegria em volta de nós.

La voĉo de la monto

                                                    

                                                               Al Dirce Sales

Per la vortpovo, mi grimpas sur la sanktan monton, kiu pulsas je la ritmo de la koro de la maljuna ŝamano, kiu min alvokas.

Per flugiloj de transcendeco, mi atingas la plej altan punkton kaj akiras la teran forton de la indiĝena saĝulo, kiu meditas envolvita en nuboj.

Inter ĉielo kaj tero ne plu estas limo. Tempo kuŝas sur la lito de l’ horoj.

La suno riverencas antaŭ nokto kaj tago. La kvar sezonoj gaje rondodancas ĉirkaŭ ni.

Maria Nazaré Laroca

Juz de Fora, 16/02/2015,

O nome _ La nomo

O nome

O pensamento vagueia pela cidade; de repente tropeça no meu nome. Aceito o convite e adentro um caminho feito de palavras como flores às margens do tempo.

Acompanho-me em silêncio... 

Quando nasci, minha mãe me nomeou: Maria Nazaré. Maria, em honra à Outra, a excelsa; e Nazaré, em hebraico, toda a tensão da sentinela, sempre pronta a proteger os afetos. 

Do pai herdei Carvalho, árvore sagrada dos celtas, pura resistência às intempéries da vida.

O casamento presenteou-me com Laroca, a rocha que hoje se descobre pedra viva, sonhando ser Maria, simplesmente. 

La nomo

La penso vagadas tra la urbo; subite ĝi stumblas ĉe mia nomo. Mi akceptas la inviton kaj eniras en vojeton faritan el vortoj, kiel floroj je la rando de l’ tempo.

Silente mi akompanas min mem...

Kiam mi naskiĝis, la patrino min nomumis Maria Nazaré. Maria, en honoro al la Alia, la sublima; kaj  Nazaré, el la hebrea,  ĉia streĉeco de l’ sentinelo, ĉiam preta por protekti la amatojn.

De la patro mi heredis la familian nomon Carvalho (kverko), sankta arbo laŭ la keltoj, pura rezistokapablo kontraŭ la tempestoj de l’ vivo.  

Geedziĝo donacis al mi plian nomon: Laroca, la roko, kiu nun trovas sin vivanta ŝtono, revante pri la eblo fariĝi simple Maria.

Maria Nazaré de Carvalho  Laroca

Juiz de Fora, 12/02/2015.

Alegria _ Gajeco

Alegria


Silencia a tempestade:

a chuva entre nuvens dorme

e, da janela do sonho,

agora a menina espia

o céu a dar cambalhota

e sorrir em arco-íris.

Gajeco

Jen la tempesto silentis:

la pluv’ inter nuboj  dormas.

Je la fenestro de l’ sonĝo

la knabino ekrigardas

la ĉielon, kiu saltas

ridetante ĉielarke.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 08/02/2015.

Olhar _ Rigardo

Olhar

E o cão me olha em silêncio:

duas estrelas ingênuas

num céu de rara beleza.

O seu olhar humilde

é um rio que me leva

ao outro lado de mim

feito de caminho manso

que ainda não percorri.

Rigardo

Hund’ min rigardas  silente:

jen  du  naivaj steloj

sur ĉiel’ de rara belec’.

Ĝia  humila rigardo

estas river’ kondukanta

al flank’ alia de mi,

farita el milda vojo

ankoraŭ ne trairita.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de fora, 04/02/2015. 

No salão _ Ĉe dancejo

No salão

A noite boêmia dança

na rua e enlaça o verão

que adentra a pista fremente.

            

Sob o domínio da música,

a jovem se entrega ao transe

da nua felicidade,

girando na multidão...

Ĉe dancejo

Bohemia nokto dancas

sur la strato kaj enplektas

someron, kiu eniras

tiun dancejon tremantan.

La muziko regas plue:            

al delir’ je feliĉ’ nuda

la junulino sin donas,

turniĝante ĉe salon’... 

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 31/01/2015.

Nigéria _ Niĝerio

Nigéria

Desde o dia 3 de janeiro,

mais de duas mil pessoas assassinadas na Nigéria

pelo grupo terrorista islâmico Boko Haram.

Não é possível contar o número de corpos mortos...


Uma menina-bomba explode mercado e mata vinte pessoas...

E o mundo civilizado silencia...

Está de luto a Poesia.

Niĝerio

Ekde la 3-a de Januaro,

pli ol du mil personoj mortis en Niĝerio

per la islama terorisma grupo Boko Haram.

Neeblas kalkuli la nombron de kadavroj ... 

Knabino-bombo eksplodigas merkaton kaj mortigas dudek homojn ... 

Kaj silentas la mondo civilizita.

Dume funebras Poezio.


Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 14/01/2015.