Al arboj

Arboj staras ĉie

Kaj neniam foriras.

Silente kaj bele

Ili al mond’ utilas.

Meze de l’ bru’ infera

Sur avenuoj surdaj

Jen paciencon ili

Ja instruas humile.

Arboj floras, ornamas

Ankaŭ fruktas kaj nutras.

Ili ombras plezure

Kaj homojn tre regalas.

Engrunde fortas radikoj,

Enkape gastiĝas birdoj.

Ĉielen levitaj brakoj

Al Dio preĝas por paco.

Maria Nazaré de C. Laroca

Juiz de Fora, 13/02/2013