Pausa _ Paŭzo

Pausa

Neste santuário,

por um tempo,

fecho a janela

ruidosa do mundo.

Um silêncio verde

rege o trinado

de pássaros afinados.

Árvores muitas

ensaiam com graça

um balé invisível.

No açude brincam

famílias de patos;

e peixes desafiam

pescadores inábeis.

No pasto, vacas,

bois, cavalos,

simplesmente

existem.

E eu, então,

sou paz apenas,

sorvendo a liberdade

que não cabe neste poema.

Maria Nazaré Laroca

Hotel-fazenda Pousada Canário da Terra (Rio Novo).

Em 10/12/2016.

Paŭzo

En ĉi tiu sanktejo

dum kelka tempo

mi fermas la bruan

fenestron de l’ mondo.

Verda silento

direktas la trilon

de agordaj birdoj.

Arboj multaj

gracie preparas

nevideblan

baleton.

Ĉe lago ludas

familioj de anasoj,

kaj fiŝoj defias

mallertajn fiŝkaptistojn.

En  paŝtejo, bovinoj,

bovoj kaj  ĉevaloj,

simple ekzistas.

Kaj do mi fariĝas paco,

trinkante la liberon,

kiu transpasas

ĉi tiun poemon.

Bienhotelo Kanario el grundo (Nova Rivero).