Obrigada por sua visita! Dankon pro via vizito!
sexta-feira, 12 de agosto de 2022
Poemeto
sábado, 18 de junho de 2022
Desumanidade _ Malhumaneco
Desumanidade
Neste junho sombrio,
o
mundo perplexo se depara
com
a expressão abjeta:
restos
humanos,
vestígios
da barbárie
contra
dois anjos da floresta...
Ainda
ecoa na nossa vergonha
o
brado do poeta Castro Alves:
Deus,
ó Deus! Onde
estás
que não respondes?
Malhumaneco
En ĉi ombra junio,
la
perpleksa mondo ekpensas
pri
l’ abomena esprimo:
nome
homaj restaĵoj,
spuroj
de barbaraĵoj
kontraŭ
du anĝeloj de l’arbaro...
Ankoraŭ
eĥas en nia honto
l’ekkrio
de l’ poeto Castro Alves:
Dio,
ho Dio! Kie vi estas,
kial
vi ne respondas?
Maria
Nazaré Laroca
Juiz
de Fora, 18/06/2022.
Brazilo
sexta-feira, 10 de junho de 2022
Esperança _ Espero
Esperança
“Veio ao mundo novo sentimento” (L.L. Zamenhof)
Todo aprendiz
de línguas estrangeiras
desenvolve as quatro
habilidades fundamentais:
ouvir, falar, ler e
escrever.
Mas o Esperanto acrescenta
a habilidade de sentir.
Mais do que uma língua,
é um sentimento novo
que veio ao mundo
nas asas do vento suave
da harmonia santa,
um sopro de amor
na família humana
em guerra constante.
Espero
“En la mondon venis nova sento.” (L.L. Zamenhof)
Ĉiu lingva lernanto
celas la kvar fundamentajn
kapablojn evoluigi:
aŭskulti, paroli, legi,
skribi.
Sed Esperanto aldonas
la kapablon senti.
Pli ol lingvo, estas
ĝi nova sento,
kiu venis en la mondon
per flugiloj de l’ vento
sankta de l’ harmonio,
amblovo por la homa
familio
eterne militanta.
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 10/06/2022.
quarta-feira, 18 de maio de 2022
Feliz aniversário, Flávia! _ Feliĉan naskiĝtagon, Flavja!
Feliz aniversário, Flávia!
Embora
sem nenhum mérito,
ganhei
um prêmio de luz:
sob o
disfarce de filha,
um anjo nasceu de mim,
para
ensinar-me a doçura
de
amar a todos sem fim!
Feliĉan
naskiĝtagon, Flavja!
Malgraŭ
merito nenia,
mi
gajnis luman premion:
anĝela
filino alvenis
por
lernigi al mi dolĉecon:
senfinan
amon al ĉiuj!
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora,
18/05/2022.
Brazilo
quinta-feira, 21 de abril de 2022
Transformação _ Transformiĝo
Transformação
O
mar é um poema
em
movimento,
que
o divino Poeta
reescreve
a cada instante
todo
dia.
As
ondas galopam em versos
ritmados
que explodem
em
doce fúria e esculpem
beijos
de espuma
na
areia da praia
e
na solidão da rocha.
Diante
do mar, a alma
se
permite uma pausa
de
silêncio e gratidão.
Transformiĝo
La
maro estas
moviĝanta
poemo,
kiun
la dia Poeto reverkas
ĉiumomente,
ĉiutage.
La
ondoj galopas
en
versoj ritmaj,
kiuj
eksplodas
en
furiozo dolĉa,
kaj
ĉizas ŝaŭmajn kisojn
sur
la sablo de l’ strando,
kaj
en la soleco de l’ roko.
Antaŭ
la maro, l’ animo
paŭzon
el silento kaj dankemo
al
si permesas.
Maria
Nazaré Laroca
Rio de Janeiro,
19 de abril de 2022.
Brazilo
domingo, 27 de março de 2022
Obrigada, Helga Ploëtner! Dankon, Helga Plöetner!
Obrigada,
Helga Ploëtner!
A
gente só é feliz em Esperanto realmente! Mesmo na pandemia, as alegrias nos
chegam de todos os cantos do mundo: da Hungria, China, Israel, Turquia, México,
Estados Unidos, Japão, Alemanha, inclusive do nosso amado Brasil, claro!
Mas
nesta semana pródiga em presentes tão caros ao meu coração, venho expressar
minha enorme gratidão à querida artista plástica esperantista alemã Helga
Ploëtner. Venho postar neste blogue as fotos de três preciosos exemplares
luxuosamente editados pelo generoso esperantista japonês Hori Jasuo. A artista
já retratou mais 150 esperantistas alemães e internacionais. Este quarto livro
foi editado no Japão pela editora Horizonto, graças à iniciativa do
esperantista e ativista cultural Sr. Hori. A obra foi publicada para celebrar o
aniversário de Helga Ploëtner, ocorrido no dia 25 de janeiro deste ano. São
retratos de 16 esperantistas de diversos países como Japão, Estados Unidos,
Bulgária, República Checa, Coreia, Uzbequistão, Suécia (casal), Brasil (eu), França,
China (02) , Madagascar, Vietnam, RD do Congo, incluindo a Galeria de Helga
Ploëtner. Ao lado de cada retrato um breve resumo da vida do retratado no movimento
esperantista.
Finalizo
este texto com as amorosas palavras de Helga:
“OBRIGADA
A TODOS! Saibam que eu retratei a todos com PUREZA DE INTENÇÕES, FÉ, AMOR,
ESPERANÇA E ALEGRIA. Tenham alegria com este livro número 04.”
Ja homoj estas nur feliĉaj en Esperanto! Eĉ dum la pandemio, ĝojoj venas al ni el ĉiuj anguloj de la mondo: el Hungario, Ĉinio, Israelo, Turkio, Meksiko, Usono, Japanio, Germanio, inkluzive el nia amata Brazilo, kompreneble!
Sed
en ĉi tiu semajno malavara je donacoj tiel karaj al mia koro, mi venas esprimi
mian grandegan dankemon al la kara germana esperantista pentroartistino Helga
Ploëtner. Mi venas afiŝi sur ĉi tiu blogo la fotojn de tri altvaloraj
ekzempleroj lukse redaktitaj de la malavara japana esperantisto Hori Jasuo. La pentroartistino
jam portretis pli ol 150 germanajn kaj internaciajn geesperantistojn. Ĉi tiu
kvara libro estis publikigita en Japanio, ĉe eldonejo Horizonto, danke al la
iniciato de esperantisto kaj kultura aktivulo S-ro. Hori. La verko estis
publikigita por festi la naskiĝtagon de Helga Ploëtner, okazinta la 25-an de januaro
ĉi-jare. Ĝi enhavas portretojn de 16 geesperantistoj el diversaj landoj, kiel
Japanio, Usono, Bulgario, Ĉeĥio, Koreio, Uzbekio, Svedio (paro), Brazilo (mi),
Francio, Ĉinio (02), Madagaskaro, Vjetnamio, DR Kongo, inkluzive de Galerio de
Helga Ploëtner. Apud ĉiu portreto estas eta vivresumo de la portretita homo
en la Esperanto-movado.
Mi
finas ĉi tiun tekston per la amaj vortoj de Helga:
"DANKON
AL ĈIUJ! Sciu, ke mi portretis vin ĉiujn kun BONFIDO, KREDO, AMO, ESPERO KAJ
ĜOJO. Havu ĝojon PRO ĉi tiu libro n-Ro 04."
Maria
Nazaré Laroca
Juiz
de Fora, 27/03/2022.
sexta-feira, 25 de março de 2022
Procura _ Serĉo
BUSCA
Na era da pós-verdade,
o
homem é condenado a pensar,
e
não consegue fugir de si mesmo.
Metonímia
de mim,
caminho
sob o sol de um céu
absurdamente
azul deste outono,
a
dor pendurada no ombro,
cravejado
de parafusos,
no
braço que ainda é meu.
Só
me encontro comigo no silêncio verde,
na
paz das velhas árvores da praça
que
me abraça sem fazer perguntas.
En la post-vero-epoko,
homo
kondamnitas pensi,
kaj
li ne povas forkuri de si mem.
Kiel
metonimio de mi,
mi
vojiras sub suno sur ĉielo
absurde
blua ĉi-aŭtune,
la
doloro pendanta en la ŝultro
per
najloj fiksita,
en
brako ankoraŭ mia.
Mi
nur min renkontas
en
la verda silento,
ĉe
la paco de l’ arboj maljunaj
sur
la placo, kiu brakumas
min
sen demandoj.
Maria
Nazaré Laroca
Juiz
de Fora, 25/03/2022.
Brazilo