Devaneio _Fantazio

Devaneio

Fascinaram-me sempre

Lustres de cristal

Desde a infância.

Na igreja matriz,

Meu olhar recorta

Os sonhos suspensos

No esplendor daquele

Lustre magnífico.

E a alma se enrosca

No veludo do tapete

De perfume e nostalgia

Onde valsaram traições

E amores proibidos.

E o silêncio lesto

Conversa em verso

Com uma saudade

Inexplicável.

Fantazio 

Ĉiam min  fascinis

Kristal’-lustroj

Ekde infanaĝo.

En la katedral',

La rigard' eltranĉas

Pendantajn revojn

De la  splendec'

De l’ lustro superba.

Kaj la anim’ sin envolvas

En velur’ tapiŝo

El  parfum’ kaj nostalgi’

Kie perfid’ kaj am’

Malpermesata valsis.

Kaj nun preta silento  

Priparolas verse

Nekompreneblan

Sopiradon.

Maria Nazaré de C. Laroca

Juiz de Fora, 21/04/2013.

Framo

En la poezia regno,

Esperantaj konsonantoj

Buntan mozaikon kreas

Por harmonion konstrui.

Floras l’ aliteracio...

Poetoj ludas kadence

Kaj vortojn kaptas senĝene:

Friskaj zefiroj burĝonas,

Kaj la birdar’ violonas.

Literoj zumas abele;

Frivolas nenia sono:

Ĉiu el ili ja brilas. 

Kaj por mi fini bonstile,

“Z” Zamenhofe zenitas.

                                    Maria Nazaré de C. Laroca

                                    Juiz de Fora, 20/04/2013.

Danco

Furioziĝas tempest’:

Zeŭso tondras fulmobrile

Kaj uragano orkestras.

Densa mallumego muĝas:

Orgie trumpetas ventoj,

Tremas vespertoj terure.



Tamen silentas natur’.

Baldaŭ ruĝe mateniĝos:

Pelas ĉaron Helios’

De kvar ĉevaloj sunbrilaj.

Irizaj diinoj tostas

Kaj kisas rozon kolibr’.



Maria Nazaré de C. laroca

Juiz de Fora, 18/04/2013.

Preludo

Aŭtun’ muzikas aprile,

Tediĝas virin' surstrate.

Susuras venteto frida,  

Ina korpo kaj anim’

Vitroŝrankojn ekrigardas

De l’ modobutikoj luksaj

Kaj preterpasas enue.

Milde sunas sur la haŭton

Dume pluvas sur animon.

Melodio adiaŭas:

Tristece laca virino

Tute plonĝas elreviĝon.

Maria Nazaré de C. Laroca

Juiz de Fora, 17/04/2013

ESPERANTO

En la komenco estis la Vorto, kaj la Vorto estis kun Dio, kaj la Vorto estis Dio.  

                                                                              (Johano, 1:1)

En la komenc’ estis la Poeto
Ludoviko Zamenhof, tre saĝa,
kiu pro am’ vivigis la revon
per lingv’ unuigi la homaron.


Esperanto, lingv’ internacia,
fariĝis bela magia ponto
inter foraj popoloj diversaj.


Kaj sur la ĉiel’ de Esperantuj’
belsonaj vortoj flugas inspire
gaje festante la Poezion.


Maria Nazaré  Laroca
Juiz de Fora, 16/04/2013.

Brazilo  

Encontro _ Renkontiĝo

 Encontro

Na primavera do sonho,

Marquei encontro comigo:

Percorri caminho longo

De incertezas revestido.

Gerando estrelas de sangue,

Delira o verão na alma,

De trabalho forja insana,

E refinado prazer.

No horizonte o tempo acena

Doces luzes do outono...

Diviso um banco, um jardim:

E eu lá à espera de mim.

Renkontiĝo

Rendevui mi intencis

Kun mi, la  revan printempon:

Longan vojon mi laŭiris 

Per necertecoj kovritan.

Naskante stelojn el sang’,

Deliras  somer’  anime,

Laboron folan forĝante

Kaj plezuron rafinitan.

Horizonte tempo signas

Dolĉajn  lumojn  el  aŭtuno...

Ĝardene  benkon  mi vidas

Kaj  tie mi atendis min.

Maria Nazaré de Carvalho Laroca

Juiz de Fora, 15/04/2013.

AMAR _ AMI

Amar

O que te ofereço

É somente a falta

Do que busco em mim:

Não encontrei ainda.

Busco em ti meu mim,

Mas receio o encontro

Com o amor, anjo ou fera,

Que enleva e dilacera,

Embora nunca pronto.

Ami

Jen por vi mia propono:

Tia  nura  manko mia

Serĉata ankaŭ de mi

Sed ankoraŭ ne trovata.

Mi esploras min en vi

Sed la renkonton mi timas

Kun amo, anĝel’ aŭ best’,

Kiu ravas kaj disŝiras

Kvankam neniam ĝi pretas.

Maria Nazaré de C. Laroca

Juiz de Fora, 14/04/2013.