Textos em português e esperanto. Tekstoj en la portugala kaj en Esperanto.

Obrigada por sua visita! Dankon pro via vizito!

quinta-feira, 16 de setembro de 2021

Aldravia (II)

 


crime

devasta

ação

morte

planeta

basta!


krimo

ada

detruo

morto

planedo

ĉesu!


Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 16/09/2021.


quarta-feira, 15 de setembro de 2021

Aldravia (I)

 

                                                                 11/07/1981


casamento

Laroca

sobrenome 

italiano 

fortaleza 

metonímia


geedziĝo

Laroca

italdevena

familinomo

fortikaĵo

metonimio


Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 15/09/2021.


domingo, 12 de setembro de 2021

Penumbra _ Duonlumo


 

Penumbra

Gosto da sonoridade 

de algumas palavras 

como tertúlia, relicário,

madrugada, aurora…

Mas não sei ainda

o que fazer com elas…

Talvez um poema, um dia,

quando o perfume da poesia

de novo me visitar.


Duonlumo

Plaĉas al mi la bonsoneco

de kelkaj vortoj tiel,

kiel kunveno, sanktejo,

tagiĝo, aŭroro ...

Sed mi ne scias ankoraŭ

kion fari per ili ...

Eble poemon, iam,

kiam la poeziparfumo

denove min vizitos. 


Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 12/09/2021.

Brazilo

terça-feira, 31 de agosto de 2021

Perfume de infância _ Parfumo el infanaĝo

 



Perfume de infância


Dá muito gosto

de ver em agosto

o pé de manacá

no vizinho jardim,

tão orgulhoso

e tão simples!

 

E logo me faz lembrar

de outro pé de manacá

que me perfumou

a infância inteira,

ao som da canção

que assim dizia:

Lá detrás daquele morro

tem um pé de manacá,

nós vamo casá e vamo pra lá!

Cê quer? Cê quer?



Parfumo el infanaĝo

 

Kun granda plezuro

mi vidas aŭguste

la manaka’-arbon

en la najbara ĝardeno,

tiel fieran kaj simplan!

 

Kaj ĝi memorigas min

pri alia sama arbo,  

kiu parfumis al mi

la tutan infanaĝon

ĉe l’ kanto jena:

Trans tiu monteto

manaka’arb’ staras,

geedziĝu ni, kaj iru tien!

Ĉu vi? Ĉu vi? 


Maria Nazaré Laroca 

Juiz de Fora, 31/08/2021.

Brazilo


quarta-feira, 25 de agosto de 2021

Cores _ Koloroj

 



Cores

                                                 Para Mark Twain


Flama, centelha etérea,

Alma não tem cor!

canta o poeta Chico César.

 

Sentimos a mesma dor

quer na pele negra,

branca ou amarela!

 

Mas no mundo multicor,

a mesma felicidade

só encontramos no Amor.


Koloroj

                                                 Al Mark Twain

Flamo,  fajrer' etera’,

Anim' ne havas koloron!

kantas  poeto Chico César.

 

Ni sentas la saman doloron,

kaj kun nigra haŭto,

kaj blanka aŭ flava!

 

En ĉi tiu bunta mondo,

la saman feliĉon tamen

nur  per  Amo ni trovas.


Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 25/08/2021.

Brazilo


domingo, 22 de agosto de 2021

Volta _ Reveno

 


Volta


Nesta manhã de domingo,

aceitei o convite do céu,

lago suspenso de azul safirino,

e saí de casa sozinha.

 

Levei comigo a coragem

e uma bengala para

um passeio na praça

acolhedora sempre.

 

De vez em quando, parava

para admirar a poesia

das nervuras em cor

de uma folha seca no chão...

 

A arte existe

para que a realidade

não nos destrua,

afirmou Nietzsche.

 

A natureza existe

para que a minha

humanidade

se reconstrua.


Reveno


Ĉi-dimanĉe matene,

mi akceptis la inviton de l’ ĉielo,

safirblua ŝvebanta lago,

kaj foriris el  la hejmo sola.

 

Mi kunportis kuraĝon

kaj bastonon celante

promenon sur la placo

ĉiam bonveniga.

 

De tempo al tempo mi haltis

por admiri la poezion

de l’ koloraj nervuroj

de seka folio surgrunde ...

 

L’ arto ekzistas

por ke la realo

ne nin detruu,

tion diris Nietzsche.

 

La naturo ekzistas

por ke mia humaneco

sin rekonstruu.


Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 22/08/2021.

Brazilo 

quarta-feira, 18 de agosto de 2021

Semeadura _ Semado

 


Semeadura

 

Somos sementes de luz

que Deus plantou um dia

nos jardins da Eternidade.

Viver não dói, só precisamos

conviver com a dor de existir,

na fragilidade dos nossos limites.

 

Então me lembro com saudade

da ingênua canção escolar

que sempre me fazia chorar:

“pobre sementinha

com tanta alegria

vou deitar-te agora

sob a terra escura,

mas não te abandono,

virei todo dia

sobre o teu canteiro

deitar água fria...”

 

Como dói existir!


Semado

Ni estas semoj el lumo,

kiujn Dio iam plantis

en la ĝardenojn de l’ Eterneco.

Vivo ne doloras,

ni nur bezonas kunvivi

kun la ekzistdolor’

ĉe l’ malfortikeco

de niaj limoj.

 

Do mi memoras sopire

la naivan lernejan kanton,

kiu ĉiam plorigis min:

“semeto kompatinda,

kun tiom da ĝojo

mi ekplantos vin nun

en la malluman grundon,

sed mi ne vin forlasos,

mi ĉiutage venos

surverŝi sur vian bedon

per malvarma akvo... "

 

Kiel doloras ekzistado!


Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora. 18/08/2018.

Brazilo